Новости от 21 сентября 2020 года из блога, посвященного практике в Европейском суде по правам человека ЕСПЧ

Обновлено 21.09.2020 05:48

 

Постановление ЕСПЧ от 11 февраля 2020 года по делу "Маршалл и другие (Marshall and Others) против Мальты" (жалоба N 79177/16).

В 2016 году заявителям была оказана помощь в подготовке жалобы. Впоследствии жалоба была коммуницирована Мальте.

По делу успешно рассмотрена жалоба на системные недостатки процедуры конституционного восстановления прав, которые делали данную процедуру неэффективной в отношении жалоб заявителей на длительность судебного разбирательства. По делу допущено нарушение требований статьи 13, пункта 1 статьи 6 Конвенции о защите прав человека и основных свобод и статьи 1 Протокола N 1 к Конвенции.

 

ОБСТОЯТЕЛЬСТВА ДЕЛА

 

Заявители являются собственниками недвижимости, которая много лет сдавалась в аренду в рамках "защищенного режима". Договор аренды был заключен в 1958 году с банком. В 1989 году заявители подали иск о реституции на основании того, что специальный режим аренды не мог применяться к коммерческой организации. Однако суды Мальты вынесли решение в пользу банка. Производство по делу продолжалось до 2010 года.

В дальнейшем заявители обратились с жалобами в Конституционный суд, который вынес окончательное постановление в 2016 году, указав, в частности, в отношении:

(i) длительности гражданского судопроизводства: заявителям не была присуждена компенсация, поскольку они были признаны ответственными за большинство задержек при производстве по делу;

(ii) контролируемого режима аренды: Конституционный суд не признал, что последствия данного режима были несоразмерны с учетом большой разницы между размером арендной платы, которую получали заявители, и реальной рыночной стоимостью аренды.

Что касается реституции, Конституционный суд счел, что ему не следовало принимать решение о выселении арендатора. Стоит отметить, что в 2009 году в Гражданский кодекс Мальты были внесены изменения с целью предоставить владельцам недвижимости возможность получить свою собственность обратно, однако эти положения будут применимы только по истечении 20-летнего переходного периода, который заканчивался в 2028 году. В то же время Конституционный суд постановил, что оспариваемые законы об аренде более не могли являться основанием для пользования помещением в настоящем деле.

Что касается компенсации, установив, что заявители ждали 23 года, чтобы обратиться в Конституционный суд, а также приняв во внимание вышеупомянутое постановление о недействительности последствий спорных законов между сторонами спора, Конституционный суд присудил заявителям 25 000 евро, при этом 2/5 судебных расходов подлежали возмещению властями Мальты, а 3/5 - заявителями (что составило около 4 500 евро).

 

ВОПРОСЫ ПРАВА

 

По поводу соблюдения статьи 13 Конвенции во взаимосвязи со статьей 1 Протокола N 1 к Конвенции. Несмотря на то, что конституционное судопроизводство, единственное доступное средство правовой защиты, в теории считается эффективным средством правовой защиты, на практике оно не является таковым в отношении жалоб, касавшихся действующих законов об аренде, которые, хотя являются законными и преследуют правомерные цели, налагают на заявителей чрезмерное индивидуальное бремя.

При отсутствии компенсации за период до 2028 года единственным средством правовой защиты, способным предоставить заявителям надлежащее и быстрое возмещение в настоящем деле, было получение предписания Конституционного суда о выселении арендаторов, которое он не вынес, не последовав своей обычной практике. Вместо этого Конституционный суд постановил, что арендаторы более не могли ссылаться на соответствующие положения закона, чтобы подтверждать свои права на имущество. Европейский Суд воздержался от разрешения этого вопроса в целом, но отметил, что в настоящем деле эффективность данной меры была неудовлетворительной.

Из материалов дела следует, что до настоящего времени (i) не было начато производство с целью выселения арендаторов (или, если было, оно не было закончено), (ii) арендаторы не освободили помещение добровольно. Бездействие обеих сторон, таким образом, приводило к сохранению status quo, которое существовало на дату вынесения постановления Конституционного суда более трех лет назад.

В любом случае отсутствовали основания для задержки в предоставлении возмещения в настоящем деле с учетом того, что (i) в отличие от аналогичных дел, в которых вмешательство было оправдано правомерной целью предоставления социального жилья, в настоящем деле вмешательство было осуществлено в интересах коммерческой организации, а именно банка, (ii) в соответствии с законодательством банк в любом случае потерял бы защиту закона и вынужден был бы освободить помещение по истечении срока аренды в 2028 году.

Кроме того, предоставленное заявителям материальное возмещение не было соразмерным. Европейский Суд выразил озабоченность по поводу того, что суды Мальты (i) в отношении материального ущерба часто не учитывают того, что присужденные суммы должны возвращать заявителя настолько, насколько это возможно, в положение, в котором он бы находился, если бы не было допущено нарушения, (ii) не дополняют данные присужденные суммы присуждением сумм в качестве компенсации морального вреда и/или предписанием возместить соответствующие судебные расходы.

 

ПОСТАНОВЛЕНИЕ

 

По делу было допущено нарушение требований статьи 13 Конвенции во взаимосвязи со статьей 1 Протокола N 1 к Конвенции (принято единогласно).

По поводу соблюдения статьи 13 Конвенции во взаимосвязи с пунктом 1 статьи 6 Конвенции. Несмотря на то, что конституционное судопроизводство в теории считается эффективным средством правовой защиты в отношении жалоб на длительность производства, на практике, как представляется, оно не являлось таковым в период, относившийся к обстоятельствам дела, учитывая такие системные недостатки, как отсутствие оперативности и регулярная практика присуждения неразумно малых сумм в качестве компенсации. Кроме того, хотя требования заявителей, связанные с длительностью производства, были удовлетворены, Конституционный суд, тем не менее, обязал заявителей выплатить 3/5 судебных расходов. Даже если размер подлежавших выплате судебных расходов не затруднял доступ к данному средству правовой защиты в настоящем деле, он, по крайней мере, часто имел последствия для определения размера присуждаемой суммы компенсации.

 

ПОСТАНОВЛЕНИЕ

 

По делу было допущено нарушение требований статьи 13 Конвенции во взаимосвязи с пунктом 1 статьи 6 Конвенции (принято единогласно).

Европейский Суд также единогласно пришел к выводу о нарушениях:

- статьи 1 Протокола N 1 к Конвенции в связи с тем, что, как было установлено судами Мальты, на заявителей было возложено несоразмерное бремя. Кроме того, хотя оспариваемая мера в целом была принята в общих интересах, тот факт, что имел место также частный интерес коммерческого характера, нельзя было не принимать во внимание;

- пункта 1 статьи 6 Конвенции вследствие чрезмерной длительности производства по делу заявителей.

 

КОМПЕНСАЦИЯ

 

В порядке применения статьи 41 Конвенции. Европейский Суд присудил заявителям совместно 500 000 евро в качестве возмещения материального ущерба, требование о компенсации морального вреда было отклонено.

 

Источник публикации: https://espchhelp.ru/blog/3468-marshall-i-drugiye-protiv-malty .

 

 

Sentenza tal-QEDB tal-11 ta ’Frar 2020 fil-każ ta’ Marshall et vs Malta (applikazzjoni Nru 79177/16).

Fl-2016, l-ilmentaturi ġew assistiti fit-tħejjija tal-ilment tagħhom. Sussegwentement l-ilment ġie kkomunikat lil Malta.

Il-każ eżamina b'suċċess ilment dwar nuqqasijiet sistemiċi fil-proċedura għar-restawr kostituzzjonali tad-drittijiet, li għamel din il-proċedura ineffettiva fir-rigward tal-ilmenti tal-applikanti dwar it-tul tal-proċedimenti. Il-każ kiser ir-rekwiżiti tal-Artikolu 13, paragrafu 1 tal-Artikolu 6 tal-Konvenzjoni għall-Protezzjoni tad-Drittijiet tal-Bniedem u l-Libertajiet Fundamentali u l-Artikolu 1 tal-Protokoll Nru 1 għall-Konvenzjoni.


IĊ - ĊIRKOSTANZI TAL – KAŻ


L-applikanti huma s-sidien ta 'propjetà immobbli li ilha mikrija għal ħafna snin taħt "reġim protett". Il-kirja ġiet konkluża fl-1958 mal-bank. Fl-1989 l-applikanti ressqu talba għal restituzzjoni għar-raġuni li r-reġim speċjali tal-kera ma setax japplika għal entità kummerċjali. Madankollu, il-qrati Maltin iddeċidew favur il-bank. Il-proċeduri fil-każ komplew sal-2010.

Sussegwentement, l-applikanti ressqu ilmenti mal-Qorti Kostituzzjonali, li ħarġet deċiżjoni finali fl-2016, u ddikjarat, b'mod partikolari, fir-rigward ta ':

(i) it-tul tal-proċeduri ċivili: l-applikanti ma ngħatawx kumpens minħabba li nstabu responsabbli għall-biċċa l-kbira tad-dewmien fil-proċeduri;

(ii) reġim ta 'kiri sorveljat: il-Qorti Kostituzzjonali ma sabitx li l-effett ta' dan ir-reġim kien sproporzjonat minħabba d-differenza kbira bejn il-kera rċevuta mill-applikanti u l-valur tas-suq reali tal-kera.

Fir-rigward tar-restituzzjoni, il-Qorti Kostituzzjonali kkunsidrat li ma kellhiex tiddeċiedi li tkeċċi lill-inkwilin. Ta ’min jinnota li l-Kodiċi Ċivili Malti ġie emendat fl-2009 biex jipprovdi lis-sidien tal-propjetà l-opportunità li jiksbu l-propjetà tagħhom lura, iżda dawn id-dispożizzjonijiet japplikaw biss wara perjodu ta’ tranżizzjoni ta ’20 sena li ntemm fl-2028. Fl-istess ħin, il-Qorti Kostituzzjonali ddeċidiet li l-liġijiet tal-kiri kkontestati ma jistgħux jibqgħu jikkostitwixxu bażi għall-użu tal-bini fil-każ preżenti.

Fir-rigward tal-kumpens, wara li stabbiliet li l-applikanti kienu stennew 23 sena biex japplikaw quddiem il-Qorti Kostituzzjonali, u meta kkunsidrat id-deċiżjoni msemmija hawn fuq dwar l-invalidità tal-konsegwenzi tal-liġijiet ikkontestati bejn il-partijiet fit-tilwima, il-Qorti Kostituzzjonali tat lir-rikorrenti EUR 25,000, bi 2/5 tal-ispejjeż tal-qorti dovuti rimborż mill-awtoritajiet Maltin, u 3/5 mill-applikanti (li ammontaw għal madwar EUR 4,500).


MISTOQSIJIET TAL-LIĠI


Rigward il-konformità mal-Artikolu 13 tal-Konvenzjoni flimkien mal-Artikolu 1 tal-Protokoll Nru 1 għall-Konvenzjoni. Filwaqt li l-proċedimenti kostituzzjonali, l-uniku rimedju disponibbli, huma kkunsidrati fit-teorija bħala rimedju effettiv, fil-prattika mhumiex hekk fir-rigward ta ’lmenti dwar liġijiet tal-kiri eżistenti, li, għalkemm leġittimi u b’għanijiet leġittimi, jimponu fuq piż individwali eċċessiv tal-applikanti.

Fin-nuqqas ta ’kumpens għall-perjodu sal-2028, l-uniku rimedju li kapaċi jipprovdi lir-rikorrenti rimedju adegwat u fil-pront f’dan il-każ kien li tikseb ordni mill-Qorti Kostituzzjonali biex tkeċċi lill-inkwilini, li ma ħarġitx mingħajr ma segwiet il-prattika tas-soltu tagħha. Minflok, il-Qorti Kostituzzjonali ddeċidiet li l-inkwilini ma setgħux jibqgħu jinvokaw id-dispożizzjonijiet rilevanti tal-liġi biex jistabbilixxu d-drittijiet tagħhom għall-proprjetà. Il-Qorti żammet lura milli ssolvi din il-kwistjoni b'mod ġenerali, iżda nnutat li fil-każ preżenti l-effettività ta 'din il-miżura ma kinitx sodisfaċenti.

Mill-materjali tal-każ jirriżulta li s’issa (i) ma nbdew l-ebda proċeduri biex jitkeċċew l-inkwilini (jew, jekk kien, ma tlestietx), (ii) l-inkwilini ma ħarġux il-post b’mod volontarju. In-nuqqas ta 'azzjoni taż-żewġ partijiet, għalhekk, wassal għall-preservazzjoni tal-istatus quo, li kien jeżisti fid-data tad-deċiżjoni tal-Qorti Kostituzzjonali aktar minn tliet snin ilu.

Fi kwalunkwe każ, ma kien hemm l-ebda raġuni biex jittardja l-għoti ta 'rimedju f'dan il-każ, minħabba li (i) b'differenza minn każijiet simili li fihom l-interferenza kienet iġġustifikata mill-għan leġittimu li tipprovdi akkomodazzjoni soċjali, fil-każ preżenti l-interferenza kienet fl-interessi ta' organizzazzjoni kummerċjali, u jiġifieri l-bank, (ii) skont il-leġislazzjoni, il-bank fi kwalunkwe każ jitlef il-protezzjoni tal-liġi u jkun sfurzat joħroġ mill-post wara l-iskadenza tal-kirja fl-2028.

Barra minn hekk, il-kumpens pekunjarju pprovdut lir-rikorrenti ma kienx proporzjonat. Il-Qorti esprimiet tħassib li l-qrati Maltin (i), fir-rigward ta ’ħsara pekunjarja, ħafna drabi jonqsu milli jqisu li l-ammonti mogħtija għandhom jirritornaw lill-applikant, kemm jista’ jkun, għall-pożizzjoni li kien ikun fih kieku ma kienx hemm ksur , (ii) ma jissupplimentawx dawn l-għotjiet b'għotja ta 'għotjiet għal ħsara mhux pekunjarja u / jew ordni biex jitħallsu lura l-ispejjeż legali relatati.


RIŻOLUZZJONI


Kien hemm ksur tar-rekwiżiti tal-Artikolu 13 tal-Konvenzjoni flimkien mal-Artikolu 1 tal-Protokoll Nru 1 għall-Konvenzjoni (adottat unanimament).

Konformità mal-Artikolu 13 tal-Konvenzjoni flimkien mal-paragrafu 1 tal-Artikolu 6 tal-Konvenzjoni. Filwaqt li l-proċeduri kostituzzjonali huma kkunsidrati fit-teorija bħala rimedju effettiv għall-ilmenti dwar it-tul tal-proċeduri, fil-prattika ma dehrux li kienu tali fiż-żmien rilevanti, minħabba nuqqasijiet sistemiċi bħal nuqqas ta ’pront u prattika regolari. għotjiet ta 'ammonti ta' kumpens irraġonevolment żgħar. Barra minn hekk, għalkemm it-talbiet tar-rikorrenti relatati mat-tul tal-proċeduri ġew sodisfatti, il-Qorti Kostituzzjonali madankollu ordnat lir-rikorrenti jħallsu 3/5 tal-ispejjeż tal-qorti. Anki jekk id-daqs ta 'l-ispejjeż legali li għandhom jitħallsu ma jimpedixxux l-aċċess għal dan ir-rimedju f'dan il-każ, għall-inqas ta' spiss kellu implikazzjonijiet biex jiddetermina l-ammont ta 'kumpens mogħti.


RIŻOLUZZJONI


Kien hemm ksur tar-rekwiżiti tal-Artikolu 13 tal-Konvenzjoni flimkien mal-paragrafu 1 tal-Artikolu 6 tal-Konvenzjoni (adottat unanimament).

Il-Qorti sabet ukoll unanimament vjolazzjonijiet:

- L-Artikolu 1 tal-Protokoll Nru 1 għall-Konvenzjoni b'rabta mal-fatt li, kif stabbilit mill-qrati ta 'Malta, ġie impost piż sproporzjonat fuq l-applikanti. Barra minn hekk, għalkemm il-miżura kkontestata ġeneralment ittieħdet fl-interess ġenerali, il-fatt li kien hemm ukoll interess privat ta 'natura kummerċjali ma jistax jiġi injorat;

- L-Artikolu 6 § 1 tal-Konvenzjoni minħabba t-tul eċċessiv tal-proċeduri fil-każ tar-rikorrenti.


KUMPENS


Applikazzjoni ta 'l - Artikolu 41 tal - Konvenzjoni. Il-Qorti tat lill-applikanti flimkien EUR 500,000 fir-rigward ta ’ħsara pekunjarja; it-talba għal dannu mhux pekunjarju ġiet miċħuda.


Sors tal-pubblikazzjoni: https://espchhelp.ru/blog/3469-marshall-et-vs-malta .

 

 

ECHR judgment of 11 February 2020 in the case of Marshall and Others v. Malta (application no. 79177/16).

In 2016, the complainants were assisted in preparing their application. The application was subsequently communicated to Malta.

The case successfully examined an application about systemic shortcomings in the constitutional restoration of rights, which made this procedure ineffective in relation to the applicants' complaints about the length of the proceedings. The case violated the requirements of Article 13, paragraph 1 of Article 6 of the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms and Article 1 of Protocol No. 1 to the Convention.


THE CIRCUMSTANCES OF THE CASE


The applicants are the owners of real estate that has been rented out for many years under a “protected regime”. The lease was concluded in 1958 with the bank. In 1989 the applicants filed a restitution claim on the ground that the special lease regime could not apply to a commercial entity. However, the Maltese courts ruled in favor of the bank. The proceedings in the case continued until 2010.

Subsequently, the applicants lodged complaints with the Constitutional Court, which issued a final ruling in 2016, stating, in particular, in relation to:

(i) the length of the civil proceedings: the applicants were not awarded compensation as they were found responsible for most of the delays in the proceedings;

(ii) a supervised lease regime: the Constitutional Court did not find that the effect of this regime was disproportionate given the large difference between the rent received by the applicants and the actual market value of the lease.

With regard to restitution, the Constitutional Court considered that it should not have decided to evict the tenant. It is worth noting that in 2009 the Maltese Civil Code was amended to provide property owners with the opportunity to get their property back, but these provisions will only apply after a 20-year transition period that ended in 2028. At the same time, the Constitutional Court ruled that the contested rental laws could no longer constitute a basis for the use of premises in the present case.

As regards compensation, having established that the applicants had waited 23 years to apply to the Constitutional Court, and taking into account the above-mentioned judgment on the invalidity of the consequences of the contested laws between the parties to the dispute, the Constitutional Court awarded the applicants EUR 25,000, with 2/5 of the court costs due reimbursement by the Maltese authorities, and 3/5 by the applicants (which amounted to approximately EUR 4,500).


QUESTIONS OF LAW


Regarding compliance with Article 13 of the Convention in conjunction with Article 1 of Protocol No. 1 to the Convention. While constitutional proceedings, the only available remedy, are considered in theory to be an effective remedy, in practice they are not so in relation to complaints regarding existing rental laws, which, while legitimate and with a legitimate aim, impose on applicants' excessive individual burden.

In the absence of compensation for the period up to 2028, the only remedy capable of providing the applicants with adequate and prompt redress in the present case was to obtain an order from the Constitutional Court to evict the tenants, which it did not issue without following its usual practice. Instead, the Constitutional Court ruled that tenants could no longer invoke the relevant provisions of the law to establish their rights to the property. The Court refrained from resolving this issue as a whole, but noted that in the present case the effectiveness of this measure was unsatisfactory.

It follows from the materials of the case that to date (i) no proceedings have been started to evict the tenants (or, if it was, it has not been completed), (ii) the tenants have not vacated the premises voluntarily. The inaction of both parties, thus, led to the preservation of the status quo, which existed at the date of the decision of the Constitutional Court more than three years ago.

In any event, there was no reason to delay the granting of redress in the present case, given that (i) unlike similar cases in which the interference was justified by the legitimate aim of providing social housing, in the present case the interference was in the interests of a commercial organization, and namely the bank, (ii) in accordance with the legislation, the bank would in any case lose the protection of the law and would be forced to vacate the premises after the expiration of the lease in 2028.

Moreover, the pecuniary compensation provided to the applicants was not proportionate. The Court has expressed concern that the Maltese courts (i), in respect of pecuniary damage, often fail to take into account that the amounts awarded should return the applicant, as far as possible, to the position he would have been in if there had been no violation , (ii) do not supplement these awards with an award of awards for non-pecuniary damage and / or an order to reimburse the related legal costs.


RESOLUTION


There was a violation of the requirements of Article 13 of the Convention in conjunction with Article 1 of Protocol No. 1 to the Convention (adopted unanimously).

Compliance with Article 13 of the Convention in conjunction with paragraph 1 of Article 6 of the Convention. While constitutional proceedings are considered in theory to be an effective remedy for complaints about length of proceedings, in practice they did not appear to have been such at the relevant time, given systemic weaknesses such as lack of promptness and regular practice. awards of unreasonably small amounts of compensation. Moreover, although the applicants' claims related to the length of the proceedings were satisfied, the Constitutional Court nevertheless ordered the applicants to pay 3/5 of the court costs. Even if the size of the legal costs to be paid did not impede access to this remedy in the present case, it at least often had implications for determining the amount of compensation awarded.


RESOLUTION


There has been a violation of Article 13 of the Convention in conjunction with Article 6 § 1 of the Convention (adopted unanimously).

The Court also unanimously found violations:

- Article 1 of Protocol No. 1 to the Convention in connection with the fact that, as established by the courts of Malta, a disproportionate burden was imposed on the applicants. Moreover, although the impugned measure was generally taken in the general interest, the fact that there was also a private interest of a commercial nature could not be ignored;

- Article 6 § 1 of the Convention owing to the excessive length of the proceedings in the applicants' case.


COMPENSATION


Application of Article 41 of the Convention. The Court awarded the applicants jointly EUR 500,000 in respect of pecuniary damage, the claim for non-pecuniary damage was dismissed.


Publication source: https://espchhelp.ru/blog/3470-marshall-and-others-v-malta .