Новости от 19 июня 2020 года из блога, посвященного практике в специализированных Комитетах ООН
Соображения Комитета ООН по правам ребенка от 01 декабря 2019 года по делам "Тиина Санила-Айкио (Tiina Sanila-Aikio) против Финляндии" (сообщение N 2668/2015) и "Клеметти Каккалайарви и другие (Klemetti Kakkalajarvi and Others) против Финляндии" (сообщение N 2950/2017).
В 2015 и 2017 годах авторам сообщений была оказана помощь в подготовке сообщений.
По делу успешно рассмотрено сообщения авторов по делу о праве голосовать на выборах в Саамский парламент, предоставленное Верховным административным судом лицам, которые были признаны Саамским парламентом лишенными этого права.
ОБСТОЯТЕЛЬСТВА ДЕЛА
Автором первого сообщения являлся председатель Саамского парламента Финляндии, а авторами второго сообщения - 26 граждан Финляндии и Норвегии, которые назвали себя представителями самобытного саамского народа.
Авторы сообщения утверждали, что решение Верховного административного суда Финляндии от 2011 года отступало от согласованного толкования статьи 3 Закона о Саамском парламенте, определяющей, кто имел право быть включенным в список избирателей для выборов в указанный парламент, а также что Верховный административный суд Финляндии впоследствии предоставил право голоса 93 лицам, которые были признаны Саамским парламентом не имеющими права голосовать. Автор первого сообщения утверждал, что это ослабило представительство саамского народа в парламенте и эффективность Саамского парламента по защите интересов саамского народа. Авторы второго сообщения утверждали, что решение Верховного административного суда Финляндии о предоставлении права участвовать в выборах лицам, которые были признаны не имеющими права голоса компетентными органами Саамского парламента, являлось прямым вмешательством властей Финляндии в ключевую сферу уважения и использования представителями народа саами своего права на самоопределение и в их право на определение своей самобытности. Включив в список избирателей в Саамский парламент лиц, не относящихся к саамскому народу, Верховный административный суд Финляндии нарушил представительственную ценность парламента, негативно повлияв на его право эффективно участвовать в общественных делах.
ВОПРОСЫ ПРАВА
Статьи 25 (право на политическое участие) и 27 (право этнических, религиозных и лингвистических меньшинств иметь свою культуру, исповедовать свою религию и использовать свой язык) Международного пакта о гражданских и политических правах (далее - МПГПП). Любое условие для осуществления прав принимать участие в политической деятельности прямо или через свободно избранных представителей голосовать и быть избранными на действительных регулярных выборах должно быть основано на объективных и разумных критериях. Категория лиц, относящихся к коренным народам, в некоторых случаях должна быть определена, чтобы защитить жизненные и бытовые условия меньшинства в целом (см. дело "Лавлес против Канады" (Lovelace v. Canada) (CCPR/C/OP/1, р. 83)).
Согласно статье 33 Декларации ООН о правах коренных народов "коренные народы имеют право определять себя или свою этническую принадлежность в соответствии со своими обычаями и традициями... и право определять структуру и избирать членов в состав своих институтов в соответствии со своими собственными процедурами". Статья 9 указанной декларации предусматривает, что "коренные народы и принадлежащие к ним лица имеют право принадлежать к коренной общине или народности в соответствии с традициями и обычаями данной общины или народности. Осуществление такого права не может порождать никакой дискриминации в какой бы то ни было форме".
Сторонами не оспаривалось, что предусмотренные статьей 3 Закона о Саамском парламенте объективные критерии того, чтобы лицо считалось принадлежащим к саамскому народу в целях получить разрешение участвовать в выборах в Саамский парламент, не были применены Верховным административным судом Финляндии в большинстве дел.
По информации властей Финляндии, авторы сообщения не продемонстрировали, каким образом решения Верховного административного суда Финляндии влияли бы на них напрямую. Хотя защищаемые статьей 27 МПГПП права являлись индивидуальными, они в свою очередь зависели от возможности группы населения поддерживать свою культуру, язык или религию. В контексте прав коренных народов статьи 25 и 27 МПГПП имели коллективную составляющую, а некоторые из них могли быть осуществлены только группой лиц. Право на политическое участие коренных народов в контексте внутреннего самоопределения (статья 27 МПГПП), рассмотренного в свете статьи 1 МПГПП и с целью сохранения прав членов сообщества на свою культуру или использование своего языка вместе с другими членами их группы, не использовалось индивидуально. Следовательно, рассматривая конкретный ущерб в контексте сообщений, Комитет ООН по правам человека должен был принять во внимание коллективную составляющую такого ущерба. В отношении нарушения права голоса лиц, относящихся к коренным народам, в контексте внутреннего самоопределения вред, прямо причиненный группе лиц, может повредить каждому индивидуальному члену сообщества. Авторы сообщения принадлежали к группе коренных народов, и все их требования относились к их правам в качестве членов указанной этнической группы.
Полномочия Саамского парламента включали в себя контроль за саамским языком и культурой, а также урегулирование вопросов, связанных со статусом саамов как коренного народа, действовать в качестве саамского народа внутри государства и на международном уровне в вопросах, относящихся к задачам парламента, оказывать консультационные услуги всем органам государственной власти в большом перечне вопросов, связанных с саамами как с коренным народом, или с изменениями на родной земле саамов. Саамский парламент являлся учреждением, с помощью которого власти Финляндии обеспечивали эффективное участие членов саамского сообщества как коренного народа в принятии решений, которые непосредственно влияли на их жизнь.
Следовательно, обязанности властей Финляндии, предусмотренные статьей 27 МПГПП, зависели от эффективной роли, которую Саамский парламент мог играть в принятии решений, влияющих на права членов саамской этнической группы на свою культуру или использование своего языка вместе с другими членами своей группы. Следовательно, процесс выборов в Саамский парламент должен был обеспечивать эффективное участие лиц, имеющих отношение к процессу внутреннего самоопределения малого народа, что было необходимо для поддержания жизнеспособности и благополучия коренного народа в целом. Согласно статье 25 МПГПП ограничения, влияющие на право лиц, относящихся к коренному саамскому народу, эффективно обеспечивать свое представительство в Саамском парламенте, должны были иметь разумные и объективные основания и согласовываться с другими положениями МПГПП, включая принцип внутреннего самоопределения коренных народов.
Верховный административный суд Финляндии не обеспечил соблюдение хотя бы одного из объективных критериев в большинстве случаев, применяя вместо этого "общее рассмотрение" и изучая, было ли мнение самого лица о том, что оно (лицо) относится к саамскому народу, "значимым". Таким образом, Верховный административный суд Финляндии нарушил способность представителей саамского народа осуществлять через Саамский парламент ключевой момент в самоопределении саамского народа при определении того, кто может считаться саамом.
Решения Верховного административного суда Финляндии повлияли на права авторов обращения и членов саамского сообщества участвовать в избирательном процессе в отношении органа власти, предназначенного государством для обеспечения эффективного самоопределения малого народа, и на право истинных коренных саамов на свой язык и культуру. Отступая, таким образом, от согласованного толкования закона, определяющего принадлежность к избирательным спискам Саамского парламента, толкование Верховного административного суда Финляндии не было основано на разумных и объективных критериях.
ПОСТАНОВЛЕНИЕ
По делу были допущены нарушения требований статьи 25 МПГПП, рассмотренные как отдельно, так и в совокупности со статьей 27 МПГПП.
Власти Финляндии обязаны, inter alia, пересмотреть статью 3 Закона о Саамском парламенте с целью гарантирования того, что критерии права голосования на выборах в Саамский парламент были бы определены и применялись бы таким образом, который обеспечивал бы уважение права саамов на самоопределение, согласно статьям 25 и 27 МПГПП. Власти Финляндии также были обязаны принять все необходимые меры для предотвращения аналогичных нарушений в будущем.
Источник публикации: https://espchhelp.ru/koon/blog-koon/3335-tiina-sanila-aykio-protiv-finlyandii .
Views of the UN Committee on the Rights of the Child of December 1, 2019 on the cases of Tiina Sanila-Aikio v. Finland (communication No. 2668/2015) and Klemetti Kakkalajarvi and Others v. Finland (Communication N 2950/2017).
In 2015 and 2017, the authors were assisted in preparing the messages.
The case has successfully examined the authors ’communications on the case of the right to vote in the Sami Parliament elections, granted by the Supreme Administrative Court to persons who were recognized as deprived of this right by the Sami Parliament.
Circumstances of the case
The author of the first message was the chairman of the Saami Parliament of Finland, and the authors of the second message were 26 citizens of Finland and Norway, who called themselves representatives of the original Sami people.
The authors of the communication claimed that the decision of the Supreme Administrative Court of Finland of 2011 departed from the agreed interpretation of Section 3 of the Sami Parliament Act, determining who had the right to be included in the electoral roll for elections to the specified parliament, and that the Supreme Administrative Court of Finland subsequently granted the right votes to 93 persons who have been recognized by the Sami Parliament as not eligible to vote. The author of the first report claimed that this weakened the representation of the Sami people in parliament and the effectiveness of the Sami parliament in protecting the interests of the Sami people. The authors of the second communication claimed that the decision of the Supreme Administrative Court of Finland to grant the right to vote to those who were recognized as having no voting rights by the competent bodies of the Sami Parliament was a direct interference of the Finnish authorities in the key sphere of respect and use by the Sami people of their right to self-determination and in their right to determine their identity. By including non-Sami people in the Sami Parliament’s list of voters, the Finnish Supreme Administrative Court violated the representative value of the parliament, negatively affecting its right to effectively participate in public affairs.
QUESTIONS OF LAW
Articles 25 (the right to political participation) and 27 (the right of ethnic, religious and linguistic minorities to have their own culture, practice their religion and use their language) of the International Covenant on Civil and Political Rights (hereinafter - ICCPR). Any condition for exercising the right to take part in political activity directly or through freely chosen representatives to vote and be elected in valid regular elections should be based on objective and reasonable criteria. The category of indigenous people should in some cases be defined in order to protect the living and living conditions of the minority as a whole (see Lovelace v. Canada (CCPR / C / OP / 1, p. 83)).
According to article 33 of the UN Declaration on the Rights of Indigenous Peoples, “indigenous peoples have the right to determine themselves or their ethnicity in accordance with their customs and traditions ... and the right to determine the structure and elect members to their institutions in accordance with their own procedures.” Article 9 of the said declaration provides that “indigenous peoples and persons belonging to them have the right to belong to an indigenous community or nationality in accordance with the traditions and customs of that community or nationality. Exercising such a right cannot give rise to any form of discrimination”.
The parties did not dispute that the objective criteria provided for in Section 3 of the Sami Parliament Act for a person to be considered to belong to the Sami people in order to obtain permission to vote in the Sami Parliament were not applied by the Supreme Administrative Court of Finland in most cases.
According to the Finnish authorities, the authors of the communication did not demonstrate how the decisions of the Supreme Administrative Court of Finland would directly affect them. Although the rights protected by Article 27 of the ICCPR were individual, they in turn depended on the ability of a population to maintain their culture, language or religion. In the context of the rights of indigenous peoples, articles 25 and 27 of the ICCPR had a collective component, and some of them could be implemented only by a group of persons. The right to political participation of indigenous peoples in the context of internal self-determination (Article 27 of the ICCPR), examined in the light of Article 1 of the ICCPR and in order to preserve the rights of community members to their culture or use their language together with other members of their group, was not used individually. Consequently, when considering specific damage in the context of communications, the UN Human Rights Committee should have taken into account the collective component of such damage. With respect to a violation of the voting rights of indigenous peoples in the context of internal self-determination, harm directly caused to a group of individuals can harm each individual member of the community. The authors of the communication belonged to a group of indigenous peoples, and all their claims related to their rights as members of the indicated ethnic group.
The powers of the Sami Parliament included control of the Sami language and culture, as well as the settlement of issues related to the status of the Sami as an indigenous people, to act as the Sami people within the state and at the international level in matters relating to the tasks of the parliament, to provide advisory services to all bodies state authorities in a large list of issues related to the Sami as an indigenous people, or with changes in the homeland of the Sami. The Sami Parliament was the institution through which the Finnish authorities ensured the effective participation of members of the Sami community as an indigenous people in decisions that directly affected their lives.
Consequently, the responsibilities of the Finnish authorities under Article 27 of the ICCPR depended on the effective role that the Sami Parliament could play in making decisions affecting the rights of members of the Sami ethnic group to their culture or the use of their language together with other members of their group. Consequently, the process of elections to the Sami Parliament was to ensure the effective participation of persons related to the process of internal self-determination of the small people, which was necessary to maintain the vitality and well-being of the indigenous people as a whole. According to article 25 of the ICCPR, restrictions affecting the right of persons belonging to the Sámi indigenous people to effectively ensure their representation in the Sámi Parliament should have reasonable and objective grounds and be consistent with other provisions of the ICCPR, including the principle of internal self-determination of indigenous peoples.
The Finnish Supreme Administrative Court did not ensure compliance with at least one of the objective criteria in most cases, applying instead a “general review” and examining whether the person’s opinion that he (the person) refers to the Sami people was “significant”. Thus, the Supreme Administrative Court of Finland violated the ability of the Sami people to exercise, through the Sami parliament, a key moment in the self-determination of the Sami people in determining who could be considered Sami.
The decisions of the Supreme Administrative Court of Finland influenced the rights of the authors of the appeal and the members of the Sami community to participate in the electoral process in relation to the authority designated by the state to ensure effective self-determination of small people, and the right of the true indigenous Sami in their language and culture. Departing, therefore, from the agreed interpretation of the law defining membership in the Sami Parliament, the interpretation of the Supreme Administrative Court of Finland was not based on reasonable and objective criteria.
RESOLUTION
In the case there were violations of the requirements of Article 25 of the ICCPR, examined both separately and in conjunction with Article 27 of the ICCPR.
The Finnish authorities are obliged, inter alia, to revise section 3 of the Sami Parliament Act to ensure that the criteria for voting rights in the Sami Parliament are defined and applied in a manner that respects the Sami’s right to self-determination, in accordance with articles 25 and 27 ICCPR. The Finnish authorities were also required to take all necessary measures to prevent similar violations in the future.
Source of publication: https://espchhelp.ru/koon/blog-koon/3334-klemetti-kakkalajarvi-and-others-v-finland .
YK: n lapsen oikeuksien komitean näkemykset 1. joulukuuta 2019 Tiina Sanila-Aikio vastaan Suomi (tiedonanto nro 2668/2015) ja Klemetti Kakkalajarvi ym. Vastaan Suomi (Tiedonanto N 2950/2017).
Vuosina 2015 ja 2017 kirjoittajia autettiin viestien valmistelussa.
Tapauksessa on tutkittu onnistuneesti tekijöiden tiedonantoja tapauksesta, joka koskee äänioikeutta saamelaisten parlamentin vaaleissa, jonka korkein hallinto-oikeus myönsi henkilöille, joille saamelainen parlamentti tunnisti tämän oikeuden menettäneensä.
Tapauksen olosuhteet
Ensimmäisen viestin kirjoittaja oli Suomen saamelaiskäräjien eduskunta ja toisen viestin kirjoittajat olivat 26 Suomen ja Norjan kansalaista, jotka kutsuivat itseään alkuperäisen saamelaisten edustajiksi.
Tiedonannon laatijat väittivät, että Suomen korkeimman hallinto-oikeuden 2011 päätös poikkesi saamelaisten parlamentin lain 3 §: n sovitusta tulkinnasta määrittelemällä, kenellä oli oikeus kuulua vaaliluetteloon kyseisen parlamentin vaaleissa, ja että Suomen korkein hallinto-oikeus myöhemmin myönsi äänet 93 henkilölle, jotka saamelaiskäräjät ovat tunnustaneet kelpaamattomiksi. Ensimmäisen tiedonannon laatija väitti, että tämä heikentää saamelaisten edustusta parlamentissa ja saamelaisten parlamentin tehokkuutta suojelemalla saamelaisten etuja. Toisen tiedonannon laatijat väittivät, että Suomen korkeimman hallinto-oikeuden päätös myöntää äänioikeus niille, joilla saamelaiskäräjien toimivaltaiset elimet tunnustivat ilman äänioikeutta, oli Suomen viranomaisten suora puuttuminen saamelaisten kunnioittamisen keskeiseen osa-alueeseen ja heidän harjoittamiseensa itsemääräämisoikeuden ja heidän oikeudessaan määrittää henkilöllisyytensä. Sisällyttämällä muihin kuin saamelaisiin edustajat saamen parlamentin äänestäjien luetteloon, Suomen korkein hallinto-oikeus loukkasi parlamentin edustavaa arvoa vaikuttaen kielteisesti parlamentin oikeuteen osallistua tehokkaasti julkisiin asioihin.
LAINKYSYMYKSET
Kansalaisoikeuksia ja poliittisia oikeuksia koskevan kansainvälisen yleissopimuksen (jäljempänä ICCPR) 25 artikla (oikeus poliittiseen osallistumiseen) ja 27 artikla (etnisten, uskonnollisten ja kielellisten vähemmistöjen oikeus omaan kulttuuriin, harjoittaa uskontoaan ja käyttää kieltään). Kaikkien ehtojen, jotka koskevat oikeutta osallistua poliittiseen toimintaan suoraan tai vapaasti valittujen edustajien välityksellä, jotta ne voivat äänestää ja tulla valituksi voimassa olevissa säännöllisissä vaaleissa, olisi perustuttava objektiivisiin ja kohtuullisiin perusteisiin. Alkuperäiskansojen luokka on joissain tapauksissa määritettävä vähemmistön elin- ja elinolojen suojelemiseksi kokonaisuudessaan (ks. Lovelace v. Kanada (CCPR / C / OP / 1, s. 1). 83)).
Alkuperäiskansojen oikeuksia koskevan YK: n julistuksen 33 artiklan mukaan alkuperäiskansoilla on oikeus määritellä itsensä tai etnisyytensä tapojen ja perinteiden mukaisesti ... ja oikeus määrittää rakenne ja valita instituutioiden jäsenet omien menettelyjensä mukaisesti. " Mainitun julistuksen 9 artiklassa määrätään, että "alkuperäiskansoilla ja heihin kuuluvilla henkilöillä on oikeus kuulua alkuperäiskansoihin tai kansallisuuksiin kyseisen yhteisön tai kansallisuuden perinteiden ja tapojen mukaisesti. Tällaisen oikeuden käyttäminen ei saa johtaa minkäänlaiseen syrjintään".
Osapuolet eivät kiistäneet, että Suomen korkein hallinto-oikeus ei soveltanut saamelaisten lain 3 §: ssä säädettyjä objektiivisia kriteerejä, joiden mukaan henkilön katsotaan kuuluvan saamelaiseen kuuluvaksi saadakseen luvan äänestää saamelaisessa parlamentissa.
Suomen viranomaisten mukaan tiedonannon laatijat eivät osoittaneet, miten Suomen korkeimman hallinto-oikeuden päätökset vaikuttaisivat suoraan niihin. Vaikka ICCPR: n 27 artiklalla suojatut oikeudet olivat henkilökohtaisia, ne puolestaan riippuivat väestön kyvystä tukea kulttuuriaan, kieltään tai uskontoaan. Alkuperäiskansojen oikeuksien yhteydessä ICCPR: n 25 ja 27 artiklalla oli kollektiivinen osa, ja jotkut niistä voitiin panna täytäntöön vain henkilöryhmän toimesta. Alkuperäiskansojen oikeutta poliittiseen osallistumiseen sisäisessä itsemääräämismenettelyssä (ICCPR: n 27 artikla), tutkittiin ICCPR: n 1 artiklan valossa ja yhteisön jäsenten oikeuksien säilyttämiseksi kulttuurinsa suhteen tai heidän kielensä käyttämiseksi yhdessä ryhmän muiden jäsenten kanssa, ei käytetty erikseen. Näin ollen kun YK: n ihmisoikeuskomitea harkitsi erityisiä vahinkoja viestinnän yhteydessä, sen olisi pitänyt ottaa huomioon tällaisen vahingon kollektiivinen osa. Alkuperäiskansojen äänioikeuksien loukkaamisen yhteydessä sisäisen itsemääräämisoikeuden yhteydessä yksilöryhmälle suoraan aiheutuneet haitat voivat vahingoittaa kutakin yksittäistä yhteisön jäsentä. Tiedonannon laatijat kuuluivat alkuperäiskansojen ryhmään, ja kaikki heidän väitteensä liittyivät heidän oikeuksiinsa mainitun etnisen ryhmän jäseninä.
Saamelaiskäräjän valtuuksiin kuului saamelaisten kielen ja kulttuurin hallinta sekä saamelaisten alkuperäiskansojen asemaan liittyvien asioiden ratkaiseminen, saamien toimivana valtiossa ja kansainvälisellä tasolla parlamentin tehtäviin liittyvissä asioissa, tarjota neuvontapalveluja kaikille elimille. valtion viranomaiset laajassa luettelossa aiheita, jotka liittyvät saamelaisiin alkuperäiskansoina tai muutoksina saamelaisten kotimaassa. Saamen eduskunta oli instituutio, jonka kautta Suomen viranomaiset varmistivat saamelaisyhteisön alkuperäiskansoina toimivien jäsenten tehokkaan osallistumisen päätöksiin, jotka vaikuttivat suoraan heidän elämäänsä.
Tämän seurauksena Suomen viranomaisten ICCPR: n 27 §: n mukaiset velvollisuudet riippuivat siitä tosiasiallisesta roolista, joka saamelaisella parlamentilla voisi olla päätöksenteossa, joka vaikuttaa saamelaisten etnisen ryhmän jäsenten oikeuksiin kulttuuriin tai heidän kielensä käyttöön yhdessä muiden ryhmänsä jäsenten kanssa. Tämän seurauksena saamelaisten parlamentin vaaleilla pyrittiin varmistamaan henkilöiden tosiasiallinen osallistuminen, joka liittyy pienten ihmisten sisäiseen itsemääräämisprosessiin, mikä oli välttämätöntä alkuperäiskansojen elinvoiman ja hyvinvoinnin ylläpitämiseksi kokonaisuutena. ICCPR: n 25 artiklan mukaan rajoituksilla, jotka vaikuttavat saamelaisten alkuperäiskansojen oikeuteen varmistaa tehokkaasti edustaminensaamen parlamentissa, on oltava perusteltuja ja objektiivisia perusteita, ja niiden on oltava yhdenmukaisia ICCPR: n muiden säännösten kanssa, mukaan lukien alkuperäiskansojen sisäisen itsemääräämisoikeuden periaate.
Suomen korkein hallinto-oikeus ei taannut useimmissa tapauksissa ainakin yhden objektiivisen arviointiperusteen noudattamista soveltamalla sen sijaan ”yleistä tutkimusta” ja tutkimalla, oliko henkilön mielipide, että hän (henkilö) viittaa saamelaisiin, ”merkityksellinen”. Siten Suomen korkein hallintotuomioistuin loukkasi saamelaisten mahdollisuuksia käyttää saamelaisten parlamentin välityksellä avainhetkellä saamelaisten itsemääräämisoikeutta määritettäessä, ketä voidaan pitää saameksi.
Suomen korkeimman hallinto-oikeuden päätökset vaikuttivat vetoomuksen laatijoiden ja saamelaisyhteisön jäsenten oikeuksiin osallistua vaaliprosessiin valtion nimeämän viranomaisen suhteen, jolla varmistetaan pienten ihmisten tehokas itsemääräämisoikeus, ja todellisten alkuperäiskansojen oikeuteen heidän kielellään ja kulttuurillaan. Poiketen siten saamelaisten parlamentin vaaliluetteloihin kuulumista koskevan lain sovitusta tulkinnasta Suomen korkeimman hallinto-oikeuden tulkinta ei perustu perusteltuihin ja objektiivisiin perusteisiin.
Ratkaisu
Tässä tapauksessa rikottiin ICCPR: n 25 artiklan vaatimuksia, joita tarkasteltiin sekä erikseen että yhdessä ICCPR: n 27 artiklan kanssa.
Suomen viranomaiset ovat muun muassa velvollisia tarkistamaan saamelaiselain 3 pykälä varmistaakseen, että saamelaisten parlamentin äänioikeuskriteerit määritetään ja että niitä sovelletaan tavalla, joka kunnioittaa saamelaisten itsemääräämisoikeutta 25 ja 25 pykälän mukaisesti. 27 ICCPR. Suomen viranomaisia vaadittiin myös toteuttamaan kaikki tarvittavat toimenpiteet vastaavien rikkomusten estämiseksi tulevaisuudessa.
Julkaisun lähde: https://espchhelp.ru/koon/blog-koon/3333-klemetti-kakkalajarvi-ym-vastaan-suomi .
