Дополнения от 19.10.2024 к практике в Комитетах ООН
Сообщение: Дмитрий Тян против Казахстана. Сообщение N 2125/2011. Соображения приняты Комитетом по правам человека (далее - Комитет) 16 марта 2017 г.
В 2011 году автору сообщения была оказана помощь в подготовке жалобы. Впоследствии жалоба была коммуницирована Казахстану.
Тема сообщения: право не подвергаться пыткам или жестокому, бесчеловечному или унижающему достоинство обращению; произвольный арест и задержание; условия содержания под стражей; справедливое судебное разбирательство.
Вопрос существа: пытки; оперативное и беспристрастное расследование; произвольный арест и задержание; справедливое судебное разбирательство; правовая помощь; право на судебное рассмотрение дела в своем присутствии.
Оценка Комитетом фактических обстоятельств дела: Комитет принимает к сведению, что утверждения о пытках, выдвинутые автором, относятся к событиям, имевшим место 22 октября 2008 г. и с 25 по 27 октября 2008 г., когда он допрашивался полицейскими сотрудниками соответственно в качестве свидетеля и подозреваемого. Комитет отмечает претензию автора на то, что, поскольку с утра 23 октября 2008 г. он находился под полицейским надзором, он не мог увидеться с медицинским экспертом на предмет обследования после перенесенных им избиений. Комитет также отмечает, исходя из материалов, имеющихся у него в наличии, что 24 и 30 октября 2008 г. автор был обследован медицинскими экспертами, которые не нашли у него на теле никаких следов и не получили от автора никаких жалоб. Автор не оспаривает независимость медицинских экспертов. Комитет также отмечает утверждения автора о том, что расследование его жалоб на пытки со стороны полицейских сотрудников 22 октября 2008 г. не было эффективным. В этом отношении Комитет отмечает, что 9 февраля 2009 г. прокуратура Астаны отменила решение Управления внутренних дел от 29 декабря 2008 г. не возбуждать уголовное расследование против полицейских сотрудников, которые предположительно пытали автора. Комитет отмечает, что резоны, указанные прокуратурой, включают неспособность следователей идентифицировать и допросить ряд возможных свидетелей, упомянутых автором. 16 марта 2009 г. после дополнительного расследования Управление внутренних дел отказало в возбуждении уголовного расследования. Комитет отмечает, однако, что решение Управления внутренних дел от 16 марта 2009 г. идентично его решению от 29 декабря 2008 г. и не содержало информации о любых принятых дополнительных следственных мерах. Комитет отмечает доводы отечественных ведомств о том, что утверждения автора о пытках и результаты расследования были рассмотрены судом первой инстанции. Государство-участник, однако, не представило никаких документов в подкрепление своих доводов. Исходя из имеющейся у него информации, Комитет отмечает, что суд первой инстанции не только не рассмотрел утверждения автора о пытках, но и мешал автору говорить о них перед лицом присяжных. В свете вышеизложенного Комитет констатирует, что в силу отсутствия эффективного расследования его утверждений о пытках имело место нарушение прав автора по пункту 3 статьи 2 в сочетании со статьей 7 Пакта (пункт 9.2 Соображений).
Комитет отмечает претензию автора на то, что ему было отказано в праве на участие в слушаниях апелляционного суда 10 ноября 2009 г. В этом отношении Комитет отмечает, что автор ходатайствовал о личном присутствии в суде, а суд, отклоняя его письменный запрос, следовал отечественному закону ( Согласно пункту 2 статьи 408 Уголовно-процессуального кодекса, присутствие осужденного на слушаниях в суде второй инстанции возможно, только если прокурор требует для этого лица более тяжкого наказания.). Комитет... отмечает, что на апелляционных слушаниях автор был представлен четырьмя адвокатами и по крайней мере двое из этих адвокатов представляли его на всем протяжении уголовного разбирательства против него. Комитет находит,... что к настоящему делу применим пункт 3 d) статьи 14, поскольку суд в апелляционном производстве рассматривает дело и с точки зрения факта и с точки зрения права и производит новую оценку по проблеме виновности или невиновности. Комитет напоминает, что пункт 3 d) статьи 14 Пакта требует, чтобы обвиняемые имели право присутствовать в ходе суда над ними, и разбирательства в отсутствие обвиняемых позволительны, только если это отвечает интересам надлежащего отправления правосудия или когда обвиняемые, будучи достаточно заблаговременно уведомлены о разбирательстве, отказываются осуществлять свое право на присутствие. Соответственно, в отсутствие адекватного разъяснения со стороны государства-участника Комитет считает, что имеющиеся у него факты вскрывают нарушение пункта 3 d) статьи 14 Пакта. Ввиду этого заключения Комитет постановляет не рассматривать претензии автора по пункту 5 статьи 14 Пакта (пункт 9.3 Соображений).
Комитет далее отмечает претензию автора на то, что суд первой инстанции принял в качестве доказательств его вынужденные признания. Он... отмечает заявление государства-участника о том, что доказательства, рассмотренные судом, были получены законным образом и приняты судом как допустимые. В этом отношении Комитет отмечает, что, как указывает информация в материалах дела, суд первой инстанции не рассматривал то, как полицейскими сотрудниками были получены четыре признания. Ничто в материалах дела не указывает на то, что суд учел, что, когда автор писал признания, он находился под полицейским контролем в центре содержания под стражей и что, поговорив со своими адвокатами, он отрекся от признаний. В этом свете Комитет заключает, что были нарушены права автора по пункту 1 и по пункту 3 g) статьи 14 Пакта (пункт 9.4 Соображений).
Выводы Комитета: информация... вскрывает нарушение государством-участником прав автора по пункту 3 статьи 2, рассматриваемой в сочетании со статьей 7 Пакта, и по пункту 1 и пунктам 3 d) и g) статьи 14 Пакта (пункт 10 Соображений).
Источник публикации: https://espchhelp.ru/koon/blog-koon/5203-16-marta-2017-goda-vyigrano-delo-v-komitete-oon-po-pravam-cheloveka .
Message: Dmitry Tyan against Kazakhstan. Message No. 2125/2011. The Views were adopted by the Human Rights Committee (hereinafter referred to as the Committee) on March 16, 2017.
In 2011, the author was assisted in preparing a complaint. Subsequently, the complaint was communicated to Kazakhstan.
Subject matter: the right not to be subjected to torture or cruel, inhuman or degrading treatment; arbitrary arrest and detention; conditions of detention; fair trial.
Substantive issues: torture; prompt and impartial investigation; arbitrary arrest and detention; fair trial; legal assistance; the right to a judicial hearing in one's presence.
The Committee's assessment of the factual circumstances of the case: The Committee notes that the allegations of torture made by the author relate to the events that took place on 22 October 2008 and from 25 to 27 October 2008, when he was interrogated by police officers as a witness and a suspect, respectively. The Committee notes the author's claim that, since he had been under police supervision since the morning of 23 October 2008, he could not see a medical expert for examination after suffering beatings. The Committee also notes, based on the materials available to it, that on 24 and 30 October 2008, the author was examined by medical experts, who found no traces on his body and did not receive any complaints from the author. The author does not dispute the independence of medical experts. The Committee also notes the author's allegations that the investigation of his complaints of torture by police officers on 22 October 2008 was not effective. In this regard, the Committee notes that on February 9, 2009, the Astana Prosecutor's Office overturned the decision of the Department of Internal Affairs of December 29, 2008. not to initiate a criminal investigation against the police officers who allegedly tortured the author. The Committee notes that the reasons cited by the Prosecutor's Office include the inability of the investigators to identify and interrogate a number of possible witnesses mentioned by the author. On March 16, 2009, after additional investigation, the Department of Internal Affairs refused to initiate a criminal investigation. The Committee notes, however, that the decision of the Department of Internal Affairs of 16 March 2009 is identical to its decision of 29 December 2008. and it did not contain information about any additional investigative measures taken. The Committee notes the arguments of the domestic authorities that the author's allegations of torture and the results of the investigation were examined by the court of first instance. The State party, however, has not provided any documents to support its arguments. Based on the information available to it, the Committee notes that the court of first instance not only failed to consider the author's allegations of torture, but also prevented the author from speaking about them in front of a jury. In the light of the above, the Committee notes that, due to the lack of an effective investigation into his allegations of torture, there has been a violation of the author's rights under article 2, paragraph 3, in conjunction with article 7 of the Covenant (paragraph 9.2 of the Views).
The Committee notes the author's claim that he was denied the right to participate in the hearing of the Court of Appeal on 10 November 2009. In this regard, the Committee notes that the author requested personal presence in court, and the court, rejecting his written request, followed the domestic law (According to paragraph 2 of article 408 of the Code of Criminal Procedure, the presence of a convicted person at a hearing in a court of second instance is possible only if the prosecutor demands a more severe punishment for this person.). The Committee... Notes that the author was represented at the appeal hearings by four lawyers and at least two of these lawyers represented him throughout the criminal proceedings against him. The Committee finds ... that article 14, paragraph 3 (d), is applicable to the present case, since the court in the appeal proceedings examines the case both from the point of view of fact and from the point of view of law and makes a new assessment on the problem of guilt or innocence. The Committee recalls that article 14, paragraph 3 (d), of the Covenant requires that accused persons have the right to be present during their trial, and proceedings in the absence of the accused are permissible only if it is in the interests of the proper administration of justice or when the accused, having been sufficiently notified of the proceedings in advance, refuse to exercise their right to be present. Accordingly, in the absence of an adequate explanation from the State party, the Committee considers that the facts before it reveal a violation of article 14, paragraph 3 (d), of the Covenant. In view of this conclusion, the Committee decides not to consider the author's claims under article 14, paragraph 5, of the Covenant (paragraph 9.3 of the Views).
The Committee further notes the author's claim that the court of first instance accepted his forced confessions as evidence... Notes the State party's statement that the evidence examined by the court was obtained lawfully and accepted by the court as admissible. In this regard, the Committee notes that, as indicated in the case file, the court of first instance did not consider how the four confessions were obtained by police officers. Nothing in the case file indicates that the court took into account that when the author wrote the confessions, he was under police control in the detention center and that, after talking with his lawyers, he recanted the confessions. In this light, the Committee concludes that the author's rights under article 14, paragraph 1 and paragraph 3 (g), of the Covenant (paragraph 9.4 of the Views) have been violated.
Conclusions of the Committee: information... Reveals the violation by the State party of the author's rights under article 2, paragraph 3, read in conjunction with article 7 of the Covenant, and under article 14, paragraphs 1 and 3 (d) and (g) of the Covenant (paragraph 10 of the Views).
Source of the publication: https://espchhelp.ru/koon/blog-koon/5204-on-march-16-2017-the-case-was-won-in-the-un-human-rights-committee .
消息：Dmitry Tyan对哈萨克斯坦。 第2125/2011号电文。 《意见》已于2017年3月16日经人权事务委员会(下称委员会)通过。
2011年协助提交人准备了申诉。 随后，将投诉通知哈萨克斯坦。
事由：不受酷刑或残忍、不人道或有辱人格待遇的权利；任意逮捕和拘留；拘留条件；公平审判。
实质性问题:酷刑;迅速和公正的调查;任意逮捕和拘留;公平审判;法律援助;在一个人在场的情况下接受司法审讯的权利。
委员会对案件事实情况的评估：委员会注意到，提交人提出的酷刑指控与2008年10月22日和2008年10月25日至27日发生的事件有关，当时他分别作为证人和嫌疑犯被警官审问。 委员会注意到提交人声称，由于他自2008年10月23日上午以来一直受到警察的监督，他在遭受殴打后无法看到医学专家接受检查。 委员会还注意到，根据现有材料，2008年10月24日和30日，医学专家对提交人进行了检查，发现他的身体没有任何痕迹，也没有收到提交人的任何申诉。 作者并不质疑医学专家的独立性。 委员会还注意到提交人的指控，即对他2008年10月22日警察酷刑申诉的调查没有成效。 在这方面委员会注意到2009年2月9日阿斯塔纳检察官办公室推翻了内政部2008年12月29日的决定。 不要对据称酷刑提交人的警官展开刑事调查。 委员会注意到，检察官办公室援引的理由包括调查人员无法查明和讯问提交人提到的一些可能的证人。 2009年3月16日，经进一步调查后，内政部拒绝展开刑事调查。 但委员会注意到，内务部2009年3月16日的决定与其2008年12月29日的决定相同。 而且它没有包含关于采取任何额外调查措施的信息。 委员会注意到国内当局的论点，即提交人关于酷刑的指控和调查结果已由初审法院审查。 但是，缔约国没有提供任何文件来支持其论点。 根据所掌握的资料，委员会注意到，初审法院不仅没有审议提交人关于酷刑的指控，而且还阻止提交人在陪审团面前谈论这些指控。 鉴于上述情况，委员会注意到，由于对他的酷刑指控没有进行有效的调查，提交人根据《公约》第二条第3款和第七条享有的权利受到侵犯(《意见》第9.2段)。
委员会注意到提交人声称他被剥夺了参加2009年11月10日上诉法院审理的权利。 在这方面，委员会注意到，提交人请求亲自出庭，法院驳回了他的书面请求，遵循了国内法(根据《刑事诉讼法》第408条第2款，只有在检察官要求对被定罪者给予更严厉惩罚的情况下，才有可能在二审法院的听讯中出庭。). 委员会。.. 注意到提交人在上诉听证会上有四名律师代表，其中至少有两名律师在对他的刑事诉讼过程中代表他。 委员会认为。.. 第14条第3款(d)项适用于本案，因为上诉程序中的法院从事实和法律的角度审查案件，并对有罪或无罪的问题作出新的评估。 委员会回顾，《公约》第十四条第三款(丁)项要求被告有权在审判期间出庭，只有在被告缺席的情况下才可进行诉讼，这是为了适当司法的利益，或者被告在事先得到充分的诉讼通知后拒绝行使其出庭的权利。 因此，在缔约国没有作出充分解释的情况下，委员会认为，它所掌握的事实表明存在违反《公约》第十四条第三款(丁)项的情况。 鉴于这一结论，委员会决定不审议提交人根据《公约》第十四条第5款提出的申诉(《意见》第9.3段)。
委员会还注意到提交人声称，初审法院接受了他的强迫供词作为证据。.. 注意到缔约国的声明，即法院审查的证据是合法获得的，并被法院接受为可受理。 在这方面，委员会注意到，如案卷所示，初审法院没有考虑警察如何获得这四份供词。 案件档案中没有任何内容表明，法院考虑到提交人在撰写供词时，他在看守所受到警察的控制，在与他的律师交谈后，他放弃了供词。 有鉴于此，委员会得出结论认为，提交人根据《公约》第十四条第1款和第3款(庚)项享有的权利(《意见》第9.4段)受到侵犯。
委员会的结论：资料。.. 揭示缔约国侵犯提交人根据与《公约》第七条一并解读的第二条第3款以及根据《公约》第十四条第1款和第3款(丁)项和(庚)项所享有的权利(《意见》第10段)。
出版物的来源: https://espchhelp.ru/koon/blog-koon/5205-2017-3-16 .
Хабар: Дмитрий Тян Қазақстанға қарсы. Хабарлама N 2125/2011. Қарауды адам құқықтары жөніндегі комитет (бұдан әрі - Комитет) 2017 жылғы 16 наурызда қабылдады.
2011 жылы хабарламаның авторына шағымды дайындауға көмек көрсетілді. Кейіннен шағым Қазақстанға хабарланды.
Хабарламаның тақырыбы: азаптауға немесе қатыгез, адамгершілікке жатпайтын немесе ар-намысты қорлайтын қарым-қатынасқа түспеу құқығы; ерікті қамауға алу және ұстау; қамауда ұстау шарттары; әділ сот талқылауы.
Жаратылыс мәселесі: азаптау; жедел және бейтарап тергеу; ерікті қамауға алу және ұстау; әділ сот талқылауы; құқықтық көмек; істі өзінің қатысуымен сотта қарау құқығы.
Комитеттің істің нақты мән-жайларын бағалауы: Комитет автордың азаптау туралы мәлімдемелері 2008 жылдың 22 қазанында және 2008 жылдың 25-27 қазанында полиция қызметкерлері куәгер және күдікті ретінде жауап алған кездегі оқиғаларға қатысты екенін ескереді. Комитет автордың 2008 жылдың 23 қазанында таңертеңнен бастап полицияның бақылауында болғандықтан, ол алған ұрып-соғудан кейін медициналық сарапшыны тексеруден өткізе алмады деген талабын атап өтті. Комитет сонымен қатар қолда бар материалдарға сүйене отырып, 2008 жылдың 24 және 30 қазанында авторды оның денесінде ешқандай із таппаған және автордан ешқандай шағым алмаған медициналық сарапшылар тексергенін атап өтеді. Автор медициналық сарапшылардың тәуелсіздігіне қарсы емес. Комитет сонымен қатар автордың 2008 жылдың 22 қазанында полиция қызметкерлерінің азаптау туралы шағымдарын тергеу тиімді болмады деген пікірлерін атап өтеді. Осыған байланысты Комитет 2009 жылғы 9 ақпанда Астана прокуратурасы Ішкі істер Басқармасының 2008 жылғы 29 желтоқсандағы шешімін жойғанын атап өтті. авторды азаптаған полиция қызметкерлеріне қарсы қылмыстық тергеу жүргізбеңіз. Комитет прокуратура көрсеткен негіздемелерге тергеушілердің автор айтқан бірқатар ықтимал куәгерлерді анықтай алмауы және жауап ала алмауы жатады деп атап өтті. 2009 жылдың 16 наурызында қосымша тергеуден кейін Ішкі Істер басқармасы қылмыстық тергеу жүргізуден бас тартты. Комитет Ішкі істер Басқармасының 2009 жылғы 16 наурыздағы шешімі оның 2008 жылғы 29 желтоқсандағы шешімімен бірдей екенін атап өтті. және кез келген қосымша тергеу шаралары туралы ақпарат қамтылмаған. Комитет отандық ведомстволардың автордың азаптау туралы мәлімдемелері мен тергеу нәтижелерін бірінші сатыдағы сот қарады деген дәлелдерін атап өтеді. Алайда қатысушы мемлекет өзінің дәлелдерін растау үшін ешқандай құжаттарды ұсынбады. Қолда бар ақпаратқа сүйене отырып, Комитет бірінші сатыдағы сот автордың азаптау туралы талаптарын қарап қана қоймай, автордың алқабилер алдында олар туралы сөйлесуіне кедергі келтіргенін атап өтті. Жоғарыда айтылғандарды ескере отырып, Комитет оның азаптау туралы талаптарын тиімді тергеудің болмауына байланысты пактінің 7-бабымен (пайымдаулардың 9.2-тармағы) ұштастыра отырып, 2-баптың 3-тармағы бойынша автордың құқықтарын бұзу орын алғанын айтады.
Комитет автордың 2009 жылғы 10 қарашада апелляциялық соттың тыңдауларына қатысу құқығынан бас тартылды деген талабын атап өтеді. осыған байланысты Комитет автордың сотта жеке қатысуы туралы өтініш білдіргенін, ал сот оның жазбаша өтінішін қабылдамай, отандық заңды ұстанғанын атап өтті ( қылмыстық іс жүргізу Кодексінің 408-бабының 2-тармағына сәйкес, сотталушының екінші сатыдағы сотта тыңдауларға қатысуы, егер прокурор бұл адамға неғұрлым ауыр жаза талап етсе ғана мүмкін болады.). Комитет... апелляциялық сот отырыстарында авторды төрт адвокат ұсынғанын және осы адвокаттардың кем дегенде екеуі оған қарсы қылмыстық іс жүргізу барысында ұсынғанын атап өтті. Комитет табады... осы іске Не қолданылады 14-баптың 3 d) тармағы, өйткені сот апелляциялық іс жүргізуде істі факт тұрғысынан да, құқық тұрғысынан да қарайды және кінәлілік немесе кінәсіздік мәселесі бойынша жаңа бағалау жүргізеді. Комитет Пактінің 14-бабының 3 d) тармағы айыпталушылардан олардың сотына қатысуға құқылы болуын талап ететінін және айыпталушылар болмаған жағдайда, егер бұл сот төрелігін тиісті түрде жүзеге асыру мүдделеріне сай болса немесе айыпталушыларға сот талқылауы туралы алдын-ала хабарланған болса, олардың қатысу құқығын жүзеге асырудан бас тартса ғана рұқсат етілетінін еске салады. Тиісінше, қатысушы мемлекет тарапынан барабар түсініктеме болмаған жағдайда, Комитет оның қолындағы фактілер Пактінің 14-бабының 3 d) тармағының бұзылуын ашады деп есептейді. Осы қорытындыға байланысты Комитет пактінің 14-бабының 5-тармағы (пайымдаулардың 9.3-тармағы) бойынша автордың талаптарын қарамауға ҚАУЛЫ ЕТЕДІ.
Комитет бұдан әрі автордың бірінші сатыдағы сот оның мәжбүрлі мойындауларын дәлел ретінде қабылдады деген талабын атап өтеді. Ол... қатысушы мемлекеттің сот қараған дәлелдемелерді заңды түрде алғаны және сот рұқсат етілген деп қабылдағаны туралы өтінішін атап өтеді. Осыған байланысты Комитет іс материалдарындағы ақпарат көрсеткендей, бірінші сатыдағы сот полиция қызметкерлерінің төрт мойындауды қалай алғанын қарастырмағанын атап өтті. Іс материалдарында ешнәрсе соттың автор мойындаулар жазған кезде ол қамауда ұстау орталығында полицияның бақылауында болғанын және адвокаттарымен сөйлескеннен кейін ол мойындаудан бас тартқанын ескергенін көрсетпейді. Осы тұрғыда Комитет Пактінің 14-бабының 1-тармағы және 3-тармағы бойынша автордың құқықтары бұзылды деп қорытындылайды (пайымдаулардың 9.4-тармағы).
Комитеттің қорытындылары: ақпарат... қатысушы мемлекеттің Пактінің 7-бабымен бірге қаралатын 2-баптың 3-тармағы бойынша және Пактінің 14-бабының 1-тармағы және 3 d) және g) тармақтары бойынша (10-тармақ) автор құқықтарының бұзылуын ашады.
Жарияланым көзі: https://espchhelp.ru/koon/blog-koon/5206-2017-zhyl-y-16-nauryzda-b-ny-adam-y-tary-zh-nindegi-komitetinde-is-zhe-iske-zhetti .
