Дополнения от 02.05.2025 к практике в Комитетах ООН
Дело "Роза Горбаева против Республики Кыргызстан". Соображения Комитета ООН по правам человека от 23 октября 2023 года. Сообщение N 3261/2018.
В 2018 году автору сообщения была оказана помощь в подготовке жалобы. Впоследствии жалоба была коммуницирована Кыргызстану.
Автор утверждала, в частности, что она подверглась физическим и психологическим пыткам со стороны милиции; расследование ее утверждений о пытках не было эффективным; судебные разбирательства были неоправданно затянуты, ее права, закрепленные в подпункте "е" пункта 3 статьи 14 Международного пакта о гражданских и политических правах, были нарушены, поскольку свидетели, которые могли бы подтвердить ее заявления, не были допрошены, а автор не смогла задать вопросы свидетелям, которые дали противоречивые показания; милиция заставила ее признаться в совершении преступления в нарушение подпункта g) пункта 3 статьи 14 Международного пакта о гражданских и политических правах. Автор также указывала на плохие условия содержания в следственных изоляторах. Комитет установил нарушение отдельных положений Пакта.
Правовые позиции Комитета: государство-участник несет ответственность за безопасность любого лица, содержащегося под стражей, и что если у содержащегося под стражей лица имеются признаки телесных повреждений, то государство-участник обязано представить доказательства, свидетельствующие о том, что оно не несет ответственности за такие повреждения. Комитет неоднократно заявлял, что бремя доказывания в таких случаях не может возлагаться лишь на автора сообщения, особенно с учетом того, что часто только государство-участник имеет доступ к соответствующей информации (пункт 7.3 Соображений).
Комитет ООН по правам человека ссылается на свою практику, согласно которой уголовное расследование и последующее судебное преследование являются необходимыми средствами правовой защиты в случае нарушения прав человека, таких как права, охраняемые статьей 7 Международного пакта о гражданских и политических правах. Комитет ООН по правам человека указывает, что после подачи жалобы на жестокое обращение, нарушающее статью 7 Международного пакта о гражданских и политических правах, государство-участник должно провести ее оперативное и беспристрастное расследование, с тем чтобы средство правовой защиты было эффективным (пункт 7.4 Соображений).
Комитет ООН по правам человека напоминает о своем Замечании общего порядка N 35 (2014) о свободе и личной неприкосновенности, в соответствии с которым задержанное лицо должно предстать перед судьей в течение 48 часов. Как указано в том же Замечании общего порядка, задержание по смыслу статьи 9 Международного пакта о гражданских и политических правах не обязательно предполагает официальное задержание, как он определяется согласно внутреннему законодательству (пункт 7.7 Соображений).
Комитет ООН по правам человека отмечает, что лишенные свободы лица не должны испытывать иных лишений и тягот помимо тех, которые являются неизбежным следствием лишения свободы, и им должно быть обеспечено гуманное обращение в соответствии с минимальными стандартными правилами Организации Объединенных Наций в отношении обращения с заключенными (Правила Нельсона Манделы) (пункт 7.9 Соображений).
Комитет ООН по правам человека вновь заявляет о важности того, чтобы государства-участники создавали надлежащие судебные и административные механизмы для рассмотрения жалоб на нарушение прав во внутреннем законодательстве. Он ссылается на пункт 15 своего Замечания общего порядка N 31 (2004) о характере общего юридического обязательства, налагаемого на государства - участников Международного пакта о гражданских и политических правах, в котором он заявил, что непринятие государством-участником мер для проведения расследования утверждений об имевших место нарушениях само по себе может стать отдельным нарушением Международного пакта о гражданских и политических правах (пункт 7.11 Соображений).
Комитет ООН по правам человека ссылается на пункт 35 Замечания общего порядка N 32 (2007) о праве на равенство перед судами и трибуналами и на справедливое судебное разбирательство, в котором он заявил, что в случаях, когда суд отказывает обвиняемым в праве на освобождение под поручительство, они должны быть судимы так скоро, насколько это возможно. Эта гарантия имеет отношение не только к периоду времени между официальным предъявлением обвинения и моментом, когда должно начинаться слушание дела, но также и ко времени, которое проходит до вынесения окончательного решения по апелляции (пункт 7.12 Соображений).
Комитет ООН по правам человека указывает на свою предыдущую практику, согласно которой бремя доказывания необходимости любой задержки и того, что дело было особенно сложным, возлагается на государство-участника (пункт 7.12 Соображений).
Комитет ООН по правам человека напоминает о своей предыдущей практике, в соответствии с которой положение подпункта "g" пункта 3 статьи 14 Международного пакта о гражданских и политических правах о том, что каждый имеет право при рассмотрении любого предъявляемого ему уголовного обвинения не быть принуждаемым к даче показаний против самого себя или к признанию себя виновным, следует толковать как отсутствие какого-либо прямого или косвенного физического или психологического давления со стороны следственных органов на обвиняемого с целью добиться признания вины. Комитет ООН по правам человека также обращает внимание на то, что в делах, связанных с жалобами на принуждение к признанию вины, бремя доказывания того, что показания обвиняемых были даны ими по их собственной доброй воле, ложится на государство (пункт 7.13 Соображений).
Оценка Комитетом фактических обстоятельств дела: учитывая расхождения в информации о времени получения автором повреждений и отсутствие информации о возможном происхождении этих повреждений от государства-участника, Комитет ООН по правам человека постановил, что необходимо придать должное значение подробным утверждениям автора о причине нанесенных ей повреждений. Поэтому Комитет ООН по правам человека указал, что представленные факты свидетельствовали о нарушении прав автора, закрепленных в статье 7 Международного пакта о гражданских и политических правах (пункт 7.3 Соображений).
Комитет ООН по правам человека отметил, что утверждения автора о содержании под стражей без связи с внешним миром 1 и 2 марта 2013 года и ее утверждения о применении милицией пыток остались без предметного рассмотрения. Генеральная прокуратура не уточнила происхождения ее повреждений. Она приняла заявления сотрудников милиции, которых автор обвинила в применении пыток, о том, что она не была задержана 1 и 2 марта 2013 года, не допросив других возможных свидетелей ее задержания (пункт 7.6 Соображений).
В данном деле автор была задержана 1 марта 2013 года и предстала перед судьей 4 марта 2013 года, и, таким образом, 48-часовой предельный срок был превышен (пункт 7.7 Соображений).
Комитет ООН по правам человека счел, как он неоднократно устанавливал в отношении аналогичных обоснованных утверждений, что описанные автором условия ее содержания под стражей нарушили ее право на гуманное обращение и уважение ее пола и достоинства, присущего человеческой личности, и поэтому также противоречили пункту 1 статьи 10 Международного пакта о гражданских и политических правах (пункт 7.9 Соображений).
Как следовало из текста Соображений, "во всех изоляторах были ненадлежащие условия, включая отсутствие мебели, постельных принадлежностей, тепла, вентиляции и естественного освещения, а также плохие санитарно-гигиенические условия, в том числе отсутствие надлежащего туалета и возможности уединиться от наблюдения при пользовании туалетом и душем. Такие условия содержания вызвали у автора проблемы со здоровьем, на которые она жаловалась 33 раза.... Комитет также принимает к сведению утверждение автора о том, что все сотрудники в следственных изоляторах были мужчинами. Именно они обыскивали и контролировали ее" (пункт 7.8 Соображений).
Комитет ООН по правам человека не может сделать вывод о том, что уголовное разбирательство проводилось административными и судебными органами без неоправданной задержки (пункт 7.12 Соображений).
Как усматривалось из текста Соображений, "... автору было предъявлено обвинение 2 марта 2013 года и что ее приговор был подтвержден только 29 марта 2016 года, после трех раундов судебных разбирательств. Хотя ни одно из судебных заседаний не было чрезмерно затянутым, дело четыре раза возвращалось на доследование в прокуратуру" (пункт 7.12 Соображений).
Комитет ООН по правам человека отметил, что суды использовали признание автора наряду с другими доказательствами при установлении ее виновности, несмотря на ее утверждение о том, что это признание было получено под принуждением (пункт 7.13 Соображений).
Выводы Комитета: представленные факты свидетельствовали о нарушении прав автора по статьям 7, 9, 10, и 14 Международного пакта о гражданских и политических правах.
Источник публикации: https://espchhelp.ru/koon/blog-koon/5553-23-oktyabrya-2023-goda-vyigrano-delo-v-komitete-oon-po-pravam-cheloveka-protiv-kyrgyzstana .
The case of Rosa Gorbayeva v. the Republic of Kyrgyzstan. Views of the UN Human Rights Committee dated October 23, 2023. Communication No. 3261/2018.
In 2018, the author was assisted in preparing a complaint. Subsequently, the complaint was communicated to Kyrgyzstan.
The author claimed, in particular, that she had been subjected to physical and psychological torture by the police; the investigation into her allegations of torture had not been effective; the judicial proceedings had been unreasonably prolonged, and her rights under article 14, paragraph 3 (e), of the International Covenant on Civil and Political Rights had been violated because witnesses who They could have confirmed her statements, were not questioned, and the author was unable to ask questions of witnesses who gave contradictory testimony.; The police forced her to confess to a crime in violation of article 14, paragraph 3 (g), of the International Covenant on Civil and Political Rights. The author also referred to the poor conditions of detention in pre-trial detention facilities. The Committee found a violation of certain provisions of the Covenant.
The Committee's legal position is that the State party is responsible for the safety of any person in custody, and that if the person in custody shows signs of bodily injury, the State party is required to provide evidence that it is not responsible for such injuries. The Committee has repeatedly stated that the burden of proof in such cases cannot be placed solely on the author of the communication, especially since often only the State party has access to relevant information (paragraph 7.3 of the Views).
The UN Human Rights Committee refers to its practice that criminal investigation and subsequent prosecution are necessary remedies for violations of human rights, such as those protected by article 7 of the International Covenant on Civil and Political Rights. The UN Human Rights Committee points out that after filing a complaint of ill-treatment in violation of article 7 of the International Covenant on Civil and Political Rights, the State party must conduct a prompt and impartial investigation in order for the remedy to be effective (paragraph 7.4 of the Considerations).
The UN Human Rights Committee recalls its General Comment No. 35 (2014) on freedom and personal integrity, according to which a detained person must appear before a judge within 48 hours. As stated in the same general comment, detention within the meaning of article 9 of the International Covenant on Civil and Political Rights does not necessarily imply official detention, as defined under domestic law (paragraph 7.7 of the Considerations).
The UN Human Rights Committee notes that persons deprived of their liberty should not experience other hardships and hardships than those that are an inevitable consequence of deprivation of liberty, and they should be treated humanely in accordance with the United Nations Standard Minimum Rules for the Treatment of Prisoners (the Nelson Mandela Rules) (paragraph 7.9 of the Views).
The UN Human Rights Committee reiterates the importance for participating States to establish appropriate judicial and administrative mechanisms to address complaints of violations of rights in domestic legislation. He refers to paragraph 15 of his general comment No. 31 (2004) on the nature of the general legal obligation imposed on States parties to the International Covenant on Civil and Political Rights, in which he stated that failure by a State party to take measures to investigate allegations of violations could in itself constitute a separate violation of International law. The International Covenant on Civil and Political Rights (paragraph 7.11 of the Views).
The UN Human Rights Committee refers to paragraph 35 of its general Comment No. 32 (2007) on the right to equality before courts and tribunals and to a fair trial, in which it stated that in cases where the court denies defendants the right to bail, they should be tried as soon as possible. It's possible. This guarantee is relevant not only to the time period between the formal presentation of charges and the moment when the hearing is to begin, but also to the time that elapses before the final decision on the appeal is made (paragraph 7.12 Considerations).
The UN Human Rights Committee points to its previous practice, according to which the burden of proving that any delay was necessary and that the case was particularly difficult rests with the State party (paragraph 7.12 of the Views).
The UN Human Rights Committee recalls its previous practice, according to which the provision of subparagraph "g" of paragraph 3 of article 14 of the International Covenant on Civil and Political Rights states that everyone has the right, when considering any criminal charge against him, not to be forced to testify against himself or to plead guilty, It should be interpreted as the absence of any direct or indirect physical or psychological pressure from the investigating authorities on the accused in order to obtain a guilty plea. The UN Human Rights Committee also draws attention to the fact that in cases involving complaints of forced confession, the burden of proving that the testimony of the accused was given by them of their own free will falls on the State (paragraph 7.13 of the Views).
The Committee's assessment of the factual circumstances of the case: Given the discrepancies in information about the time of the author's injuries and the lack of information about the possible origin of these injuries from the State party, the UN Human Rights Committee decided that due weight should be given to the author's detailed statements about the cause of her injuries. Therefore, the UN Human Rights Committee stated that the facts presented testified to a violation of the author's rights enshrined in article 7 of the International Covenant on Civil and Political Rights (paragraph 7.3 of the Views).
The UN Human Rights Committee noted that the author's allegations of incommunicado detention on March 1 and 2, 2013, and her allegations of police torture remained without substantive consideration. The Prosecutor General's Office did not specify the origin of her injuries. She accepted the statements of the police officers, whom the author accused of using torture, that she had not been detained on 1 and 2 March 2013, without questioning other possible witnesses to her detention (paragraph 7.6 of the Considerations).
In the present case, the author was arrested on 1 March 2013 and brought before a judge on 4 March 2013, and thus the 48-hour deadline was exceeded (paragraph 7.7 of the Considerations).
The UN Human Rights Committee considered, as it has repeatedly established with respect to similar substantiated allegations, that the conditions of her detention described by the author violated her right to humane treatment and respect for her gender and the inherent dignity of the human person, and therefore also contradicted paragraph 1 of article 10 of the International Covenant on Civil and Political Rights (paragraph 7.9 Considerations).
As follows from the text of the Considerations, "all the isolators had inadequate conditions, including a lack of furniture, bedding, heat, ventilation and natural lighting, as well as poor sanitary and hygienic conditions, including the lack of a proper toilet and the opportunity to retire from observation when using the toilet and shower. Such conditions of detention caused the author health problems, which she complained about 33 times.... The Committee also notes the author's claim that all the staff in the detention facilities were men. They were the ones who searched and controlled her" (paragraph 7.8 of the Considerations).
The UN Human Rights Committee cannot conclude that the criminal proceedings were conducted by administrative and judicial authorities without undue delay (paragraph 7.12 of the Views).
As could be seen from the text of the Considerations, "... the author was charged on March 2, 2013 and that her sentence was confirmed only on March 29, 2016, after three rounds of trials. Although none of the court sessions was excessively prolonged, the case was returned to the prosecutor's Office for further investigation four times" (paragraph 7.12 of the Considerations).
The UN Human Rights Committee noted that the courts used the author's confession along with other evidence to establish her guilt, despite her claim that this confession was obtained under duress (paragraph 7.13 of the Considerations).
The Committee's conclusions: The facts presented testified to a violation of the author's rights under articles 7, 9, 10, and 14 of the International Covenant on Civil and Political Rights.
Publication source: https://espchhelp.ru/koon/blog-koon/5554-on-october-23-2023-the-case-in-the-un-human-rights-committee-against-kyrgyzstan-was-won .
Rosa Gorbayeva诉吉尔吉斯斯坦共和国案。 2023年10月23日联合国人权事务委员会的意见。 第3261/2018号来文。
2018年，提交人得到了协助准备投诉。 随后，将控诉转达吉尔吉斯斯坦。
提交人特别声称，她遭受了警察的身心酷刑；对她的酷刑指控的调查没有奏效；司法程序被不合理地拖延，她根据《公民权利和政治权利国际公约》第十四条第三款(戊)项享有的权利受到侵犯，因为他们本可以证实她的证词的证人没有受到讯问，提交人也无法向提供相互矛盾的证词的证人提问。; 警察强迫她认罪，违反了《公民权利和政治权利国际公约》第十四条第3款(庚)项。 提交人还提到审前拘留设施的拘留条件很差。 委员会认为违反了《公约》的某些规定。
委员会的法律立场是，缔约国对任何被拘留者的安全负责，如果被拘留者有身体受伤的迹象，缔约国必须提供证据证明它对这种伤害不负责。 委员会一再指出，这种情况下的举证责任不能仅仅由来文提交人承担，特别是因为往往只有缔约国才能获得有关资料(《意见》第7.3段)。
联合国人权事务委员会提到其惯例，即刑事调查和随后的起诉是侵犯人权的必要补救措施，例如受《公民权利和政治权利国际公约》第七条保护的权利。 联合国人权事务委员会指出，在就违反《公民权利和政治权利国际公约》第七条的虐待行为提出申诉后，缔约国必须进行迅速和公正的调查，以使补救办法有效(考虑因素第7.4段)。
联合国人权事务委员会回顾其关于自由和人身完整的第35(2014)号一般性意见，根据该意见，被拘留者必须在48小时内出庭。 正如同一一般性意见所述，《公民权利和政治权利国际公约》第九条意义上的拘留并不一定意味着国内法所界定的正式拘留(考虑因素第7.7段)。
联合国人权事务委员会指出，被剥夺自由的人不应经历其他的困难和困难，而不应经历剥夺自由不可避免的后果，应根据《联合国囚犯待遇最低限度标准规则》（《纳尔逊*曼德拉规则》）（《意见》第7.9段）给予人道待遇。
联合国人权事务委员会重申，参与国必须建立适当的司法和行政机制，以处理国内立法中侵犯人权的申诉。 他提到他关于对《公民权利和政治权利国际公约》缔约国规定的一般法律义务的性质的第31号一般性意见(2004年)第15段，他在该段中指出，缔约国不采取措施调查侵权行为指控本身可能构成对国际法的单独违反。 《公民权利和政治权利国际公约》(《意见》第7.11段)。
联合国人权事务委员会提到其关于在法院和法庭面前人人平等和获得公平审判的权利的第32号一般性意见(2007年)第35段，其中指出，在法院剥夺被告保释权的情况下，应尽快对他们进行审判。 这是可能的。 这项保证不仅与正式提出指控和开始听证之间的时间有关,而且与就上诉作出最后决定之前的时间有关(第7段)。12的考虑）。
联合国人权事务委员会指出其以往的做法，根据这一做法，缔约国有责任证明任何拖延都是必要的，而且案件特别困难(《意见》第7.12段)。
联合国人权事务委员会回顾其以往的惯例，根据该惯例，《公民权利和政治权利国际公约》第十四条第3款"g"项规定，人人有权在审议对他提出的任何刑事指控时，不被强迫作证或认罪，这应被解释为调查当局没有对被告施加任何直接或间接的身体或心理压力，以获得认罪。 联合国人权事务委员会还提请注意一个事实,即在涉及强迫供词的控诉案件中,证明被告的证词是他们自己自愿提供的责任落在国家身上(《意见》第7.13段)。
委员会对案件事实情况的评估：鉴于关于提交人受伤时间的资料不一致，以及缔约国没有关于这些伤害可能来源的资料，联合国人权事务委员会决定，应适当重视提交人关于其受伤原因的详细陈述。 因此，联合国人权事务委员会指出，所提出的事实证明，提交人的《公民权利和政治权利国际公约》第七条所载权利受到侵犯(《意见》第7.3段)。
联合国人权事务委员会注意到提交人关于2013年3月1日和2日单独监禁的指控以及她关于警察酷刑的指控仍然没有得到实质性审议。 总检察长办公室没有具体说明她受伤的来源。 她接受了提交人指控使用酷刑的警察的陈述，即她在2013年3月1日和2日没有被拘留，而没有询问其他可能被拘留的证人(考虑因素第7.6段)。
在本案中提交人于2013年3月1日被捕并于2013年3月4日被带到法官面前因此超过了48小时的期限(考虑因素第7.7段)。
联合国人权事务委员会就类似的有根据的指控一再确认，认为提交人所描述的对她的拘留条件侵犯了她获得人道待遇和尊重其性别的权利以及人的固有尊严，因此也违反了《公民权利和政治权利国际公约》第十条第1款(第7.9段考虑)。
考虑内容如下："所有隔离器的条件都不足，包括缺乏家具、床上用品、暖气、通风和自然照明，以及卫生和卫生条件差，包括缺乏适当的厕所和在使用厕所和淋浴时退出观察的机会。 这种拘留条件造成了提交人的健康问题，她抱怨了33次。... 委员会还注意到提交人声称拘留设施的所有工作人员都是男子。 他们是搜查和控制她的人"(考虑第7.8段)。
联合国人权事务委员会不能断定刑事诉讼是由行政和司法当局立即进行的(《意见》第7.12段)。
从审议的案文可以看出,"。.. 提交人于2013年3月2日被起诉经过三轮审判她的刑期仅在2016年3月29日得到确认。 虽然没有一个法庭开庭时间过长，但该案件已四次交还检察官办公室进一步调查"（考虑因素第7.12段）。
联合国人权事务委员会注意到，法院利用提交人的供词和其他证据来证明她有罪，尽管她声称这份供词是在胁迫下获得的(《考虑》第7.13段)。
委员会的结论：所提出的事实证明提交人根据《公民权利和政治权利国际公约》第七条、第九条、第十条和第十四条享有的权利受到侵犯。
出版物来源: https://espchhelp.ru/koon/blog-koon/5555-2023-10-23 .
"Роза Горбаева Кыргыз Республикасына каршы" иши. БУУнун Адам укуктары боюнча комитетинин 23-октябрындагы, 2023-жылдын карап чыгуу. Билдирүү 3261/2018.
2018-жылы билдирүүнүн авторуна даттанууну даярдоого жардам көрсөтүлгөн. Кийин арыз Кыргызстанга коммунист болгон.
Автор, атап айтканда, ал милиция тарабынан физикалык жана психологиялык кыйноолорго дуушар болгон; анын кыйноолор боюнча дооматтарын иликтөө натыйжалуу болгон жок; соттук териштирүүлөр негизсиз создуктурулуп, анын жарандык жана саясий укуктар боюнча эл аралык пактынын 3-беренесинин 14-пунктунун "е" пунктчасында бекитилген укуктары бузулган, анткени анын билдирүүлөрүн тастыктай турган күбөлөр суралбай калган жана автор карама-каршы көрсөтмө берген күбөлөргө суроо бере алган эмес; милиция аны жарандык жана саясий укуктар жөнүндө Эл аралык пакттын 3-беренесинин 14-пунктунун эөжп) пунктчасын бузуу менен кылмыш жасагандыгын мойнуна алган. Автор ошондой эле тергөө абактарында кармоо шарттарынын начардыгын белгилеген. Комитет Пакттын айрым жоболорун бузгандыгын аныктады.
Комитеттин укуктук позициялары: катышуучу-мамлекет камакка алынган ар кандай адамдын коопсуздугу үчүн жоопкерчилик тартат жана эгерде камакка алынган адамда дене жаракатынын белгилери бар болсо, анда катышуучу-мамлекет мындай зыяндар үчүн жоопкерчилик тартпагандыгын тастыктаган далилдерди берүүгө милдеттүү. Комитет мындай учурларда далилдөө түйшүгү билдирүүнүн авторуна гана жүктөлүшү мүмкүн эмес экенин, өзгөчө көп учурда катышуучу-мамлекет гана тиешелүү маалыматка жете ала тургандыгын эске алуу менен (7.3-пункт) бир нече жолу билдирген.
БУУнун Адам укуктары боюнча комитети жарандык жана саясий укуктар боюнча эл аралык пактынын 7-беренесинде корголгон укуктар сыяктуу адам укуктары бузулган учурда кылмыш ишин иликтөө жана андан кийинки куугунтуктоо зарыл болгон чараларды көрүү практикасын келтирет. БУУнун Адам укуктары боюнча комитети жарандык жана саясий укуктар боюнча эл аралык пактынын 7-беренесин бузган кыянаттык боюнча арыз бергенден кийин, катышуучу мамлекет анын натыйжалуу болушу үчүн ыкчам жана калыс иликтөө жүргүзүшү керектигин белгилейт (7.4-пункт).
Бириккен Улуттар Уюмунун Адам укуктары боюнча комитети Оадж 35 (2014) эркиндиги жана жеке кол тийбестиги жөнүндө өзүнүн эскертүүсүн эске салат, ага ылайык кармалган адам 48 сааттын ичинде соттун алдына чыгышы керек. Жалпы тартиптин ушул эле эскертүүсүндө көрсөтүлгөндөй, жарандык жана саясий укуктар жөнүндө Эл аралык пактынын 9-беренесинин мааниси боюнча кармоо сөзсүз түрдө расмий кармоону камтыбайт, анткени ал ички мыйзамдарга ылайык аныкталат (кароонун 7.7-пункту).
БУУнун Адам укуктары боюнча комитети эркиндигинен ажыратылган адамдар эркиндигинен ажыратуунун сөзсүз натыйжасы болуп саналгандардан тышкары башка ажыратууларга жана кыйынчылыктарга дуушар болбошу керектигин жана аларга камактагыларга карата Бириккен Улуттар Уюмунун минималдуу стандарттык эрежелерине (Нельсон Манделанын эрежелери) ылайык гумандуу мамиле камсыз кылынышы керектигин белгилейт (Ойлордун 7.9-пункту).
БУУнун Адам укуктары боюнча комитети катышуучу мамлекеттердин ички мыйзамдардагы укуктардын бузулушу боюнча даттанууларды кароо үчүн тийиштүү соттук жана административдик механизмдерди түзүүнүн маанилүүлүгүн кайра билдирди. Ал жарандык жана саясий укуктар жөнүндө Эл аралык пактынын катышуучу - мамлекеттерине салынуучу жалпы юридикалык милдеттенменин мүнөзү жөнүндө өзүнүн сын-пикиринин 15-пунктуна шилтеме кылат, анда ал катышуучу-мамлекет тарабынан орун алган бузуулар жөнүндө дооматтарды иликтөө үчүн чараларды көрбөгөндүгү өзүнөн өзү жарандык жана саясий укуктар жөнүндө Эл аралык пакттын өзүнчө бузулушу болуп калышы мүмкүн экендигин билдирген (7.11-пункт).
БУУнун Адам укуктары боюнча комитети соттордун жана трибуналдардын алдында тең укуктуулук укугу жөнүндө жалпы тартиптин 35-пунктун, 32-пунктун (2007) жана сот айыпталуучуларга кепилдик берүү укугунан баш тарткан учурларда, алар мүмкүн болушунча эртерээк соттолушу керек деп айткан. Бул кепилдик расмий айыптоо менен соттук териштирүү баштала турган убакыттын ортосундагы убакытка гана эмес, ошондой эле апелляция боюнча акыркы чечим чыкканга чейинки убакытка да тиешелүү (7-пункт.12 ойлор).
БУУнун Адам укуктары боюнча комитети ар кандай кечигүүнүн зарылдыгын жана иш өзгөчө татаал болгонун далилдөө түйшүгү катышуучу мамлекетке жүктөлөрүн көрсөткөн мурунку практикасын белгилейт (7.12-пункт).
БУУнун Адам укуктары боюнча комитети буга чейинки өзүнүн тажрыйбасын эске салат, ага ылайык жарандык жана саясий укуктар жөнүндө Эл аралык пактынын 3-беренесинин 14-пунктунун "оэкб" пунктчасынын жобосу ар бир адам өзүнө каршы көрсөтмө берүүгө же өзүн күнөөлүү деп табууга мажбурланбоо укугуна ээ экендиги жөнүндө күнөөсүн мойнуна алуу максатында тергөө органдары тарабынан айыпталуучуга карата кандайдыр бир түз же кыйыр физикалык же психологиялык кысымдын жоктугу катары чечмелениши керек. БУУнун Адам укуктары боюнча комитети ошондой эле күнөөнү моюнга алууга мажбурлоо даттануулары менен байланышкан иштерде айыпталуучулардын көрсөтмөлөрү алардын өз каалоосу менен берилгенин далилдөө түйшүгү мамлекетке жүктөлөөрүнө көңүл бурат (7.13-пункт).
Иштин фактылык жагдайларына Комитет тарабынан баа берүү: автор зыяндын алган убактысы жөнүндө маалыматтагы айырмачылыктарды жана катышуучу мамлекеттен бул зыяндын келип чыгышы мүмкүн экендиги жөнүндө маалыматтын жоктугун эске алып, БУУнун Адам укуктары боюнча комитети автордун ага келтирилген зыяндын себеби жөнүндө толук ырастоолоруна тийиштүү маани берүү зарыл деп чечти. Ошондуктан Буунун адам укуктары боюнча комитети келтирилген фактылар жарандык жана саясий укуктар жөнүндө Эл аралык пактынын 7-беренесинде (7.3-пункт) белгиленген автордун укуктарынын бузулгандыгын күбөлөндүргөнүн көрсөткөн.
БУУнун Адам укуктары боюнча комитети 1 жана 2-март, 2013-жылы тышкы дүйнө менен байланышсыз камакта кармоо жөнүндө жазуучунун ырастоолору жана кыйноолорду милиция тарабынан колдонуу тууралуу ырастоолору каралбай калганын белгиледи. Башкы прокуратура келтирилген зыяндын келип чыгышын тактаган жок. Ал жазуучу кыйноолорду колдонуу боюнча айыптап жаткан укук коргоо органдарынын кызматкерлеринин арыз кабыл алынган, ал 1 жана 2-март, 2013-жылы кармалган эмес, башка мүмкүн болгон күбөлөрдү суракка Жок (пункту 7.6 соображения).
Бул иште автор 1-жылдын 2013-мартында кармалып, 4-жылдын 2013-мартында соттун алдына келген жана ошону менен 48 сааттык чектик мөөнөт ашып кеткен (7.7-пункт).
БУУнун Адам укуктары боюнча комитети бир нече жолу ушундай негиздүү дооматтарга карата белгилегендей, автор сүрөттөгөн анын камакта кармоо шарттары анын гумандуу мамилеге жана анын жынысына жана адам инсанына мүнөздүү кадыр-баркына болгон укугун бузган, ошондуктан жарандык жана саясий укуктар боюнча эл аралык пактынын 10-беренесинин 1-пунктуна каршы келген (7.9-пункт).
Ойлордун текстинде айтылгандай, " бардык изоляторлордо эмеректер, шейшептер, жылуулук, желдетүү жана табигый жарык жок, ошондой эле санитардык-гигиеналык шарттар начар, анын ичинде даараткананын жоктугу жана даараткананы жана душту колдонууда байкоо жүргүзүүдөн обочолонуу мүмкүнчүлүгү болгон. Мындай шарттар автордун ден соолугуна байланыштуу көйгөйлөрдү жаратып, ал 33 жолу даттанган.... Комитет ошондой эле тергөө абактарындагы бардык кызматкерлер эркектер деген автордун дооматын эске алат. Алар аны тинтип, көзөмөлдөшкөн "(7.8-пункт).
БУУнун Адам укуктары боюнча комитети кылмыш иши административдик жана сот органдары тарабынан негизсиз кечиктирилбестен жүргүзүлгөн деген тыянак чыгара албайт (7.12-пункт).
Тексттин ойлорунан көрүнүп тургандай,"... авторго 2-жылдын 2013-мартында айып тагылган жана анын өкүмү 29-жылдын 2016-мартында, үч айлампадан кийин гана тастыкталган. Сот отурумдарынын бири да ашыкча создуктурулбаганы менен, иш төрт жолу прокуратурага кайра тергөөгө жөнөтүлгөн" (7.12-пункт).
БУУнун Адам укуктары боюнча комитети соттор автордун күнөөсүн аныктоодо анын күнөөсүн аныктоодо башка далилдер менен катар пайдаланганын, анын бул моюнга алуу мажбурлоо жолу менен алынганын ырастаганына карабай (7.13-пункт) карап чыгышканын белгиледи.
Комитеттин тыянактары: келтирилген фактылар жарандык жана саясий укуктар жөнүндөгү Эл аралык пактынын 7, 9, 10 жана 14-беренелери боюнча автордун укуктарынын бузулгандыгын айгинелейт.
Жарыялоо булагы: https://espchhelp.ru/koon/blog-koon/5556-23-oktyabr-2023-zhyly-buunun-adam-ukuktary-boyuncha-komitetinde-kyrgyzstanga-karshy-ish-zhe-ip-chykkan .
