Дополнения от 04.05.2025 к практике в Комитетах ООН
Дело "С.В. против Королевства Нидерландов". Мнения Комитета ООН по ликвидации дискриминации в отношении женщин от 17 февраля 2025 года. Сообщение N 162/2020.
В 2020 году автору сообщения была оказана помощь в подготовке жалобы. Впоследствии жалоба была коммуницирована Королевству Нидерландов.
Автор утверждала, что государство-участник нарушило ее права по статье 16 Конвенции о ликвидации всех форм дискриминации в отношении женщин, возложив на нее тяжелое финансовое бремя в качестве условия возвращения ей ее фамилии, полученной при рождении. Комитет установил нарушение Конвенции.
Правовые позиции Комитета ООН по ликвидации дискриминации в отношении женщин: дискриминация в отношении женщин означает "любое различие, исключение или ограничение по признаку пола, которое направлено на ослабление или сводит на нет признание, пользование или осуществление женщинами, независимо от их семейного положения, на основе равноправия мужчин и женщин прав человека и основных свобод в политической, экономической, социальной, культурной, гражданской или любой другой области". Это определение включает косвенную дискриминацию, которая возникает, когда внешне кажущиеся нейтральными правовые нормы или правила, не имеющие целью дискриминировать, приводят к последствиям, которые непропорционально влияют на осуществление прав женщин. Комитет отмечает, что косвенная дискриминация в отношении женщин имеет место тогда, когда законы, стратегии, программы или практики представляются нейтральными в той мере, в какой это касается мужчин и женщин, но на практике сопряжены с дискриминационными последствиями для женщин, ибо принятие, казалось бы, нейтральной меры не приводит к устранению ранее сложившихся факторов неравенства. Комитет отмечает также, что косвенная дискриминация способна усугубить существующее неравенство ввиду отказа признать структурные и исторические модели дискриминации, а также неравенство прав и возможностей между женщинами и мужчинами (пункт 9.4 Мнений).
Автор продемонстрировала с помощью статистических данных, которые не были оспорены государством-участником, что в период 2014 - 2018 годов 100 процентов заявителей, просивших о смене фамилии после развода, составляли женщины, что свидетельствует о гендерно дифференцированном воздействии действующего законодательства.
Комитет отмечает, что добиваться осуществления прав женщин надлежит путем поощрения фактического или основополагающего равенства, используя для этого все соответствующие способы. Отмечается также, что разное обращение в законе и практике оправдано в ситуациях, которые в остальном являются схожими, во избежание косвенной дискриминации (пункт 9.6 Мнений).
Оценка Комитета ООН по ликвидации дискриминации в отношении женщин фактических обстоятельств дела: отмечено, что исключение из требования об уплате пошлины за ходатайство о смене имени уже существует для конкретной категории людей, а именно лиц, ставших жертвами определенных преступлений. Комитет обратил внимание на то, что государство-участник не объяснило, почему в целях ликвидации косвенной дискриминации в отношении женщин не может быть сделано исключение для женщин, ходатайствующих о смене имени после развода (возвращении имени, данного при рождении) (пункт 9.6 Мнений).
Государство-участник отказало автору в равном обращении с мужчинами и допустило в ее отношении косвенную дискриминацию, обязав автора уплатить пошлину, которая весьма высока для лица в ее социально-экономическом положении и которая представляла собой препятствие для завершения автором процесса возвращения после развода имени, данного при рождении (пункт 9.7 Мнений).
Выводы Комитета ООН по ликвидации дискриминации в отношении женщин: государство-участник не смогло обосновать, что плата, взимаемая с разведенных женщин за изменение их имени, являлась необходимой и соразмерной. Комитет также заключил, что требование об уплате пошлины возложило фактическое дискриминационное бремя на женщин, желающих вернуть себе родное имя после развода. Государство-участник не выполнило свои обязательства по пункту 1) g) статьи 16 Конвенции.
Источник публикации: https://espchhelp.ru/koon/blog-koon/5560-17-fevralya-2025-goda-vyigrano-del-v-komitete-oon-po-likvidatsii-disriminatsii-v-otnoshenii-zhenshchin-protiv-korolevstva-niderlandov .
The case of S.V. v. The Kingdom of the Netherlands. Opinions of the UN Committee on the Elimination of Discrimination against Women dated February 17, 2025. Message No. 162/2020.
In 2020, the author was assisted in preparing a complaint. Subsequently, the complaint was communicated to the Kingdom of the Netherlands.
The author claimed that the State party had violated her rights under article 16 of the Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination against Women by imposing a heavy financial burden on her as a condition for returning her birth name. The Committee found a violation of the Convention.
Legal positions of the UN Committee on the Elimination of Discrimination against Women: discrimination against women means "any distinction, exclusion or restriction based on gender that is aimed at weakening or nullifying the recognition, enjoyment or exercise by women, regardless of their marital status, on the basis of equal rights of men and women, human rights and fundamental freedoms in political, economic, social, cultural, civic or any other field." This definition includes indirect discrimination, which occurs when seemingly neutral legal norms or rules that are not intended to discriminate lead to consequences that disproportionately affect the enjoyment of women's rights. The Committee notes that indirect discrimination against women occurs when laws, policies, programmes or practices appear to be neutral as far as men and women are concerned, but in practice have discriminatory consequences for women, as the adoption of a seemingly neutral measure does not eliminate previously established factors. inequalities. The Committee also notes that indirect discrimination can exacerbate existing inequalities due to the refusal to recognize structural and historical patterns of discrimination, as well as the inequality of rights and opportunities between women and men (paragraph 9.4 of the Opinion).
The author has demonstrated through statistical data that has not been disputed by the State party that between 2014 and 2018, 100 per cent of applicants requesting a family name change after a divorce were women, indicating the gender-differentiated impact of current legislation.
The Committee notes that the realization of women's rights should be achieved through the promotion of de facto or fundamental equality, using all appropriate means. It is also noted that different treatment in law and practice is justified in situations that are otherwise similar in order to avoid indirect discrimination (paragraph 9.6 of the Opinions).
Assessment of the factual circumstances of the case by the UN Committee on the Elimination of Discrimination against Women: it is noted that an exception to the requirement to pay a fee for requesting a name change already exists for a specific category of people, namely those who have been victims of certain crimes. The Committee has drawn attention to the fact that the State party has not explained why, in order to eliminate indirect discrimination against women, an exception cannot be made for women applying for a name change after a divorce (the return of the name given at birth) (paragraph 9.6 of the Opinion).
The State party denied the author equal treatment with men and indirectly discriminated against her by obliging the author to pay a fee, which is very high for a person in her socio-economic situation and which constituted an obstacle for the author to complete the process of returning the birth name after the divorce (paragraph 9.7 of the Opinion).
Conclusions of the UN Committee on the Elimination of Discrimination against Women: The State party failed to substantiate that the fee charged to divorced women for changing their name was necessary and proportionate. The Committee also concluded that the requirement to pay the fee imposed a de facto discriminatory burden on women who wanted to regain their birth name after a divorce. The State party has failed to comply with its obligations under article 16, paragraph 1 (g), of the Convention.
Publication source: https://espchhelp.ru/koon/blog-koon/5561-on-february-17-2025-cases-were-won-in-the-un-committee-on-the-elimination-of-discrimination-against-women-against-the-kingdom-of-the-netherlands .
S诉荷兰王国案。 2025年2月17日联合国消除对妇女歧视委员会的意见。 第162/2020号电文。
2020年,提交人得到了协助准备投诉。 随后,将申诉转达荷兰王国。
提交人声称,缔约国侵犯了她根据《消除对妇女一切形式歧视公约》第十六条所享有的权利,将沉重的经济负担作为归还出生姓名的条件。 委员会发现有违反《公约》的行为。
联合国消除对妇女歧视委员会的法律立场:对妇女的歧视是指"任何基于性别的区别、排斥或限制,其目的是削弱或取消妇女在政治、经济、社会、文化、公民或任何其他领域的平等权利、人权和基本自由的基础上,不论其婚姻状况如何,承认、享有或行使妇女的权利。" 这一定义包括间接歧视,这种歧视发生在看似中立的法律规范或无意歧视的规则导致不成比例地影响妇女权利享受的后果时。 委员会注意到,对妇女的间接歧视发生在法律、政策、方案或做法似乎对男子和妇女是中立的,但实际上对妇女有歧视性后果,因为采取看似中立的措施并不能消除以前确定的因素。 不平等。 委员会还注意到,由于拒绝承认结构性和历史歧视模式,以及男女权利和机会不平等,间接歧视会加剧现有的不平等现象(《意见》第9.4段)。
提交人通过缔约国没有争议的统计数据证明,2014年至2018年期间,在离婚后要求更改姓氏的申请人中,100%是女性,这表明现行立法对性别差异的影响。
委员会注意到,妇女权利的实现应通过利用一切适当手段促进事实上或基本的平等来实现。 还注意到,在法律和实践中,在其他类似的情况下,不同的待遇是合理的,以避免间接歧视(《意见》第9.6段)。
联合国消除对妇女歧视委员会对案件事实情况的评估:注意到,对于特定类别的人,即某些罪行的受害者,已经存在要求支付更改姓名费用的例外情况。 委员会提请注意,缔约国没有解释为什么为了消除对妇女的间接歧视,不能对妇女在离婚后申请更改姓名(返回出生时的姓名)作出例外(意见第9.6段)。
缔约国剥夺了提交人与男子的平等待遇,并间接歧视了提交人,迫使提交人支付一笔费用,这对处于其社会经济状况的人来说是非常高的,这对提交人在离婚后完成返回出生姓名的程序构成了障碍(意见第9.7段)。
联合国消除对妇女歧视委员会的结论:缔约国未能证实向离婚妇女更改姓名收取的费用是必要和相称的。 委员会还得出结论,支付费用的要求对希望在离婚后重新获得出生姓名的妇女造成了事实上的歧视性负担。 缔约国没有履行《公约》第16条第1款(g)项规定的义务。
出版物来源: https://espchhelp.ru/koon/blog-koon/5562-2025-2-17 .
De zaak S. V. tegen het Koninkrijk der Nederlanden. Adviezen van het VN-Comité voor de uitbanning van discriminatie van vrouwen van 17 februari 2025. Bericht Nr. 162/2020.
In 2020 werd de auteur bijgestaan bij het opstellen van een klacht. Vervolgens werd de klacht meegedeeld aan het Koninkrijk der Nederlanden.
De auteur beweerde dat de staat die partij is haar rechten uit hoofde van artikel 16 van het Verdrag tot uitbanning van alle vormen van discriminatie van vrouwen had geschonden door haar een zware financiële last op te leggen als voorwaarde voor het teruggeven van haar geboortenaam. De Commissie heeft een schending van het Verdrag vastgesteld.
Juridische standpunten van het VN-Comité voor de uitbanning van discriminatie van vrouwen: discriminatie van vrouwen betekent "elk onderscheid, uitsluiting of beperking op basis van geslacht dat tot doel heeft de erkenning, het genot of de uitoefening door vrouwen, ongeacht hun burgerlijke staat, te verzwakken of teniet te doen op basis van gelijke rechten van mannen en vrouwen, mensenrechten en fundamentele vrijheden op politiek, economisch, sociaal, cultureel, burgerlijk of enig ander gebied." Deze definitie omvat indirecte discriminatie, die optreedt wanneer schijnbaar neutrale juridische normen of regels die niet bedoeld zijn om te discrimineren, leiden tot gevolgen die onevenredig veel invloed hebben op het genot van vrouwenrechten. Het Comité merkt op dat indirecte discriminatie van vrouwen plaatsvindt wanneer wetten, beleidsmaatregelen, programma ' s of praktijken voor mannen en vrouwen neutraal lijken, maar in de praktijk discriminerende gevolgen hebben voor vrouwen, aangezien de vaststelling van een schijnbaar neutrale maatregel niet eerder vastgestelde factoren wegneemt. ongelijkheid. Het Comité wijst er ook op dat indirecte discriminatie de bestaande ongelijkheden kan verergeren doordat structurele en historische discriminatiepatronen en de ongelijkheid van rechten en kansen tussen vrouwen en mannen niet worden erkend (paragraaf 9.4 van het advies).
De auteur heeft aangetoond door middel van statistische gegevens die niet zijn betwist door de staat die partij is dat tussen 2014 en 2018 100 procent van de aanvragers die een familienaamswijziging na een echtscheiding aanvragen, vrouwen waren, wat de genderdifferentieerde impact van de huidige wetgeving aangeeft.
Het comité stelt vast dat de verwezenlijking van de rechten van de vrouw moet worden bereikt door de feitelijke of fundamentele gelijkheid met alle passende middelen te bevorderen. Er wordt ook op gewezen dat een verschillende behandeling in het recht en in de praktijk gerechtvaardigd is in situaties die anderszins vergelijkbaar zijn om indirecte discriminatie te voorkomen (paragraaf 9.6 van de adviezen).
Beoordeling van de feitelijke omstandigheden van de zaak door het VN-Comité voor de uitbanning van discriminatie van vrouwen: er wordt opgemerkt dat er al een uitzondering bestaat op de verplichting om een vergoeding te betalen voor het aanvragen van een naamswijziging voor een specifieke categorie personen, namelijk degenen die het slachtoffer zijn geweest van bepaalde misdrijven. Het Comité heeft de aandacht gevestigd op het feit dat de staat die partij is niet heeft uitgelegd waarom, om indirecte discriminatie van vrouwen uit te bannen, geen uitzondering kan worden gemaakt voor vrouwen die na een echtscheiding een naamswijziging aanvragen (de teruggave van de bij de geboorte gegeven naam) (paragraaf 9.6 van het advies).
De staat die partij is heeft de auteur een gelijke behandeling met mannen ontzegd en heeft haar indirect gediscrimineerd door de auteur te verplichten een vergoeding te betalen die zeer hoog is voor een persoon in haar sociaaleconomische situatie en die de auteur belet de procedure van teruggave van de geboortenaam na de echtscheiding te voltooien (punt 9.7 van het advies).
Conclusies van het VN-Comité voor de uitbanning van discriminatie van vrouwen: de staat die partij is, heeft niet aangetoond dat de vergoeding die gescheiden vrouwen in rekening worden gebracht voor het veranderen van hun naam noodzakelijk en evenredig was. De Commissie concludeerde ook dat de verplichting om de vergoeding te betalen een de facto discriminerende Last oplegde voor vrouwen die na een echtscheiding hun geboortenaam wilden herwinnen. De staat die partij is, heeft zijn verplichtingen ingevolge artikel 16, eerste lid, letter g, van het Verdrag niet nagekomen.